12 Бир койге киреяткъанда, лепра хасталыгъына огърагъан он адамны расткетирди. Олар узакъта токътап,
Нааманнынъ хасталыгъы санъа ве сенинъ эвлятларынъа омюрбилля япышсын! – деди. Сонъ хызметчиси тери хасталыгъына огърагъаны ичюн, къар киби беяз олып, онынъ огюнден чыкъып кетти.
Шеэр араба къапулары янында тери хасталыгъынен маразлангъан дёрт адам отурып, бири-бирлерине айта эдилер: – Биз мында олюм беклеп не отурамыз шу?
– Къолунъны кене къойнунъа къой, – деди РАББИ. Муса кене къолуны къойнуна къойды. Кене оны къойнундан чыкъарды. Иште, къолу кене тени дайын олды.
РАББИ Мусагъа: – Эгер бабасы онынъ бетине тюкюрген олса, о, еди кунь девамында масхаралыкъта олмаз эдими? Еди кунь девамында оны ордудан тышарыда къапатынъыз, сонъ арткъа къайтсын, – деди.
Салым топлайыджы исе узакъта турып, козьлерини кокке котермеге биле къоркъып, кокрегине ура-ура: «Алла! Мен гуналым, лякин манъа мераметли ол!» – деген.
Иса бир шеэрде олгъанда, Онынъ янына бутюн бедени лепра хасталыгъынен къаплангъан бир адам кельди. О, Исаны корип, ерге йыкъылып: – Эфендим, эгер истесенъ, мени эляллап тедавийлерсинъ, – деп ялварды.