4 Сонъ: «Анъладым, не япаджагъымны билем. Ойле япмакъ керек ки, эв идареджилигинден бошатылгъанымдан сонъ адамлар мени озь эвлерине къабул этсинлер», – дей.
Ёкъса боллукъ корип, мен: «Кимдир о РАББИ?» – айтарым да, Сенден ред этерим, я да фукъарелешип, хырсызлыкъкъа урулырым ве Алламнынъ Адыны лекелерим.
– Халкъым акъылсыз, Мени танымайлар. Олар – акъылсыз балалар, ич бир шейни анъламайлар. Яманлыкъ япмагъа усталар, яхшылыкъ этмеге исе бильмейлер.
Эв идареджиси озь-озюне: «Не япайым экен? Эфендим идареликни къолумдан ала. Ер къазмагъа кучюм етмей, тиленмеге утанам», – дей.
Бирер-бирер эфендисине борджлу олгъанларыны янына чагъыра. Биринджисинден: «Эфендиме не къадар борджунъ бар?» – деп сорай.
Мен сизге айтам: намуссыз байлыкъ ярдымынен достларынъызны чокълаштырынъыз. Сонъ, акъчанъыз къалмагъанда, сизни эбедий тургъан эвлерге къабул этеджеклер.
Бойле икмет юкъарыдан дегиль, дюньядан, адамлардан ве шейтандан келе.