Сонъ Иса Озь шегиртлерине: – Бир зенгин адамнынъ эв идареджиси бар экен. Бир кунь зенгинге, эв идареджиси онынъ мал-мулькюни сарф эткенини айтып, оны къабаатлайлар.
Шунынъ ичюн, бельгиленген вакъыттан эвель, Рабби кельмегендже, асыл суд этменъиз. О келип, къаранлыкъта сакълангъан шейлерни чыкъараджакъ, юректеки ниетлерни ачаджакъ. О вакъытта эр ким Алладан озюне ярашкъан макътавны аладжакъ.
Мен Алланынъ тахты алдында тургъан буюк ве кичик олюлерни корьдим. Китаплар ачылды. Яшайыш китабы деген башкъа бир китап да ачылды. Олюлернинъ эр бири китапларда язылгъан ишлерине коре суд этильди.