35 Мына, сизинъ эвинъиз сизге къалдырылгъан тура! Сизге айтам: «Раббининъ Ады иле Келеяткъанны шуретленъиз!» – демегендже, Мени корьмейджексиз.
Ёлларымны Санъа ачкъанымда, мени эшиттинъ, низамнамелеринъни манъа огрет!
Дагълар бою кельген, тынчлыкъ-аманлыкъны илян эткен, хайырлы хаберни кетиргеннинъ келюви не къадар хоштыр! О, къуртулыш акъкъында бильдире, Сионгъа: «Алланъ падишалыкъ этмеге башлады», – дей.
Лякин бу сёзлерни динълемесенъиз, Озюмнен ант этем ки, – дей РАББИ, – бу эв харап оладжакъ».
Шунынъ ичюн РАББИ, Ордуларнынъ Алласы, Исраильнинъ Алласы, бойле дей: Бакъынъыз! Эвельден айткъан бутюн яманлыкъны Ехуданынъ ве Ерусалимде яшагъанларнынъ башларына тюшюририм, чюнки Мен оларгъа айткъанымда, олар динълемедилер, оларны чагъыргъанымда, джевап бермедилер.
Шунынъ ичюн сизлер себебинден Сион, тарла киби, сюрюледжек, Ерусалим чёплюк обасына чевириледжек, РАББИнинъ Эви тургъан дагъны орманлар басаджакъ.
Давутнынъ союна ве Ерусалимде яшагъанларгъа исе мерамет ве ярдым рухуны ёллайджагъым. Олар Онъа, озьлери тешип ольдюрген инсангъа бакъаджакълар ве Онынъ ичюн, бирден-бир ольген огълу артындан агълагъанлар киби, агълайджакъ, ольген биринджи догъгъан балагъа киби янаджакъ.
Ерусалимге къаршы дженк этмеге бутюн халкъларны топлайджагъым. Шеэр запт этиледжек, эвлер таланаджакъ, къадынларнынъ намусына токъунаджакълар. Шеэрде яшагъанларнынъ ярысы сюргюнликке кетеджек, къалгъанлары исе шеэрде къаладжакъ, оларны ольдюрмейджеклер.
Онынъ огюнде ве артында юргенлер: – Давут Огълуна шукюр! Раббининъ Ады иле Келеяткъанны шуретленъиз! Коклерде Аллагъа бинъ шукюрлер! – деп къычыра эдилер.
Эй, Ерусалим, Ерусалим! Пейгъамберлерни ольдюрген ве онъа ёлланылгъан адамларны ташларнен ургъан шеэр! Тавукъ озь чипчелерини къанатлары астында насыл топласа, Мен де къач кере сенинъ балаларынъны Озь яныма топламагъа истедим, сизлер исе истемединъиз.
Иса Ерусалимге якъынлашкъанда, шеэрни корип, онынъ алына козь яш тёкти ве:
Базылары къылычтан кечирилип оледжеклер, башкъаларыны эсирге алып, тюрлю мемлекетлерге ёллайджакълар. Халкъларнынъ вакъты битмегендже, олар Ерусалимни аякъларынен таптайджакълар.
Пальма терегининъ пытакъларыны алып, Оны къаршыламагъа чыкътылар ве кучьлю сеслернен къычырып башладылар: – Аллагъа шукюр! Раббининъ Ады иле Келеяткъанны, Исраильнинъ Падишасыны шуретленъиз!