33 Амма бугунь, ярын ве о бир кунь Озь ёлумны девам этмек керегим. Пейгъамберни Ерусалимден башкъа ерде ольдюрильмеси олмайджакъ шейдир, – деди.
– Шимди биз Ерусалимге келип киреятамыз. Анда Инсан Огълуны баш руханийлер ве Къанун оджаларынынъ къолуна тутып береджеклер. Олар Оны олюмге укюм этеджеклер.
Халкъ исе: – Бу – Галилеянынъ Назарет шеэринден олгъан Иса пейгъамбер! – деп джевап берди.
Амма анда Исаны къабул этмедилер, чюнки О, Ерусалимге кетеяткъаны корюнип тура эди.
Шунынъ ичюн Иса энди еудийлер арасында ачыкъ юрмей эди. О ерден чыкъып, сахрагъа якъын олгъан топрагъына, Эфраим шеэрине барды. Шу ерде шегиртлеринен берабер къалды.
Иса бойле джевап берди: – Бир куньде он эки саат олмаймы? Ким куньдюз юрсе, сюрюнмей, чюнки бу дюньянынъ ярыгъыны коре.
Иса оларгъа деди: – Даа къыскъа бир вакъыт ичинде ярыкъ сизнен оладжакъ. Къаранлыкъ сизни басмасын деп, ярыкъта юрюнъиз. Къаранлыкъта юрген адам къаерге кетеяткъаныны бильмей.
Иса исе оларгъа шай деди: – Меним ашым – Мени Ёллагъаннынъ ирадесини беджермек ве Онынъ ишини битирмектир.
Даа куньдюз олгъанда, Мени Ёллагъаннынъ ишлерини япмакъ керекмиз. Гедже келеята, о вакъыт ич кимсе чалышып оламайджакъ.
Назарет шеэринден олгъан Исаны Алла Мукъаддес Рухнен ве къудретнен ягълады. Сонъ О, чокъ яхшы шейлер япып ве Шейтан ургъанларнынъ эписини тедавийлеп юре эди. Исанен берабер Алланынъ Озю эди.
Ерусалим сакинлери ве оларнынъ башлыкълары Исаны танымадылар. Оны олюмге укюм этип, эр раатлыкъ куню окъулгъан пейгъамберлернинъ сёзлерини озьлери беджердилер.