27 О исе: «Сизге айтам: ким ве къайдан олгъанынъызны бильмейим. Эй, инсафсыз шейлерни япкъанлар, козюмден ёкъ олунъыз!» – деп джевап береджек.
РАББИ инсафлыларнынъ ёлуны биле, ярамайларнынъ ёлу исе гъайып олур.
Козюме юкъу кирмей, дам устюнде ялынъыз къалгъан къуш киби отурам.
Козь яшларыны тёкип сачкъан адамлар къуванчнен къычырып берекет джыяр.
РАББИнинъ сеси сувларнынъ устюндендир; шуретли Алла гудюрдеди; РАББИ бутюн сувлар устюндендир!
Макътангъан адамлар Сенинъ къаршынъда турмаз. Къанун бозгъанларнынъ эписини кореджек козюнъ ёкъ.
Козюмнинъ нуру къайгъыдан къуру, козьлерим бутюн душманларымдан зайыфлашты.
Балаларыны осьтюрип-буютселер де, эп бир оларны баласыз япаджагъым. Мен олардан узакълашаджакъ вакъытта башларына буюк беля олур!
Лякин о, оларгъа джевап берип: «Сизге догърусыны айтам: ким олгъанынъызны бильмейим», – деди.
Сонъ сол тарафындакилерине: – Эй, лянетлилер! Ёкъ олунъ козюмден! Шейтангъа ве онынъ мелеклерине азырланылгъан эбедий атешке тюшюнъиз!
Эв Саиби турып къапуны къапаткъанда, сиз тышарыда къалып: «Рабби! Бизге ачып бер!» – деп къапуны такъылдата башлайджакъсыз. Лякин О сизге: «Ким ве къайдан олгъанынъызны бильмейим», – деп джевап береджек.
Алла Оны севген адамны биле.
Шимди исе, Алланы бильгенинъизде, даа догърусы, сизни Алла бильгенде, насыл этип, кене шу кучьсюз ве заваллы рухий кучьлерге къайтасынъыз? Янъыдан озьлеринъиз къуллукъкъа берильмеге истейсинъизми?
Лякин Алла къойгъан темель къавийдир, онда бойле сёзлер печат киби къоюлгъан: «Рабби ким Онынъки олгъаныны биле» ве «Раббининъ Адыны тилине алгъан эр бир адам яманлыкътан узакълашсын!»