43 ве кельгенде, онынъ бойле япкъаныны корьсе, о къул не къадар бахтлы!
Аджыныкълы инъильдегенимден, терим кемигиме япышып къалды.
Инджир терегини бакъкъан адам мейвасындан ашар, эфендисини къорчалагъан исе шурет къазаныр.
Инсафлы ишлерни япкъан адам, буны гъайретнен эткен адам не де бахтлыдыр! Раатлыкъ кунюни туткъан, оны арамламагъан, бир тюрлю яманлыкъ этмектен озюни сакълагъан адам бахтлыдыр!
Эфендиси кельгенде, онынъ бойле япкъаныны корьсе, о къул не къадар бахтлы!
Эфенди кельгенде, юкъламайып отургъан къулларыны тапкъанда, олар бахтлы олурлар. Сизге догърусыны айтам: эфенди азырланып белине къушагъыны байлар да, хызметчилерини софрагъа отуртып, оларгъа озю хызмет этеджек.
Иса джевап берип: – Ишанчлы ве акъыллы эв идареджиси ким? Эфендиси оны эв къуллары устюнде башлыкъ этмеге ве керек вакътында оларнынъ аш пайларыны бермеге къойса
Сизге догърусыны айтам: эфенди оны озюнинъ бутюн мал-мулькюне бакъыджы этип къояр.
Шунынъ ичюн, севгилилерим, буны беклегенинъизде, Алланынъ огюнде муаббетликте яшап, лекесиз ве къабаатсыз олмагъа гъайрет этинъиз