24 Арам рух инсандан чыкъкъан сонъ, сувсуз ерлерде быралкъыланып юре, озюне раатланмагъа ер къыдыра ве тапмайып, озюне: «Мен чыкъкъан эвиме къайтып барайым да», – дей.
РАББИ Шейтандан: – Къайдан кельдинъ? – деп сорады. Шейтан: – Ер юзюни доланып кельдим, – деп джевап берди РАББИге.
РАББИ Шейтандан: – Къайдан кельдинъ? – деп сорады. Шейтан: – Ер юзюни доланып кельдим, – деди.
Баш чалгъыджы ичюн. Давутнынъ зебуры.
Яман адамлар яманлыкъ япмагъандже, юкълап оламайлар, биревни ёлдан урмагъандже, оларнынъ козюне юкъу кирмей.
Сыджакъ топракъта голь, сувсагъан топракъта чокъраклар пейда оладжакъ. Шакъалларнынъ отургъан ерлеринде ешиль къамыш оседжек.
Сувсагъан топракъкъа сувларны, къуру ерге озенлерни акъызаджагъым. Балаларынъа Рухумны тёкеджегим, эвлятларынъа багъышлавымны береджегим.
– Яманларгъа тынчлыкъ-аманлыкъ ёкъ! – дей РАББИ.
Джинлер, Иса оларны бу юрттан айдап чыкъармамасы ичюн, Онъа чокъ ялварды.
Халкъ чапып келип топлангъаныны корьген Иса арам рухкъа эмир этти: – Эй, тильсизлик ве сагъырлыкъ руху, Мен санъа эмир этем: баладан чыкъ ве онъа къайтып кирме! – деди.
Къайтып кельгенде исе, эвини сипирильген ве джыйыштырылгъан алда тапа.
бир вакъытлары, бутюн бу дюнья киби, коклер тюбюндеки падишалыкъ башлыгъынынъ эмиринен, итаатсыз адамларда чалышкъан рухнынъ истегенинен яшай эдинъиз.
Айыныкъ ве козь-къулакъ олунъыз. Душманынъыз Шейтан, окюрген арслан киби, юре ве биревни ютмакъ ичюн къыдыра.