76 Санъа исе, балам, «Юдже Алланынъ пейгъамбери» дейджеклер, Раббиден эвель кетип, Онынъ ёлуны азырлайджакъсынъ
Мезаргъа кетеяткъанларнен бир олдым, кучьтен кесильген адам киби олдым.
– Мына, Мен хаберджимни ёллайым. О, Меним огюмде ёлны азырлайджакъ. О вакъыт сиз къыдыргъан Рабби апансыздан Озь Сарайына келеджек. Сиз истеген васиет хаберджиси шимди келеята, – дей Ордуларнынъ РАББИси.
РАББИнинъ буюк ве къоркъунчлы куню кельмезден эвель, Мен сизге Ильяс пейгъамберни ёллайджагъым.
Ирод Ягъяны ольдюрмеге истеген, амма халкътан къоркъа экен. Олар Ягъяны пейгъамбер, деп сая эдилер.
Эгер “Адамлардан”, – десек…? Биз халкътан къоркъамыз. Эписи Ягъяны пейгъамбер деп саялар».
Мен сизни сувгъа батырып темизлейим. Бу – тёвбе бельгисидир. Амма артымдан Келеяткъан менден къудретлидир. Мен Онынъ аякъкъапларыны котерип, пешинден кетмеге биле ляйыкъ дегилим. О сизлерни Мукъаддес Рухнен ве атешнен темизлейджек.
Ешая пейгъамбер Ягъянынъ акъкъында шойле айткъан: Сахрада бир адам къычыра: – Раббининъ ёлуны азырланъыз, кечеджек ерлерини тюм-тюз этинъиз!
“Адамлардан”, – десек исе…?» Амма олар халкътан къоркъа эдилер. Эписи адамлар Ягъяны пейгъамбер деп сая эдилер.
О улу оладжакъ, Оны «Юдже Алланынъ Огълу» деп адландыраджакълар, Алла Оны Давут дедесининъ тахтына отуртаджакъ.
Мелек онъа: – Санъа Мукъаддес Рух энеджек, сени Юдже Алланынъ къудрети къаплайджакъ. Шунынъ ичюн сенден догъаджакъ Бала азиз оладжакъ, Оны «Алланынъ Огълу» деп адландыраджакълар.
Сиз исе душманларынъызны севинъиз, оларгъа яхшылыкъ япынъыз, ич бир къаршылыкъ беклемейип, оларгъа борджкъа беринъиз, чюнки Алла Озю шукюр этмеген яман адамларгъа биле мерамет эте. О вакъыт сизни буюк мукяфат беклейджек, ве сиз Юдже Алланынъ огъуллары оладжакъсынъыз.
Ешая пейгъамбернинъ айткъаны киби, Ягъя шай деди: – Раббининъ кечеджек ёлуны тюм-тюз этинъиз, – деп, сахрада бир сес къычыра. Мен бу сес олам.
О, меним артымдан келеята. Мен Онынъ аякъкъапынынъ багъыны чезмеге биле ляйыкъ дегилим, – деди.
«Мен Месих дегилим, тек Онынъ огюнден ёлланылгъаным», – дегениме озюнъиз шаатсыз.
Павелнен эпимизнинъ артымыздан юрип: – Бу адамлар Юдже Алланынъ къулларыдыр, сизге къуртулыш ёлуны илян этелер, – деп багъыра эди.