33 О, Якъупнынъ союна эбедиен Падиша оладжакъ, Онынъ падишалыгъынынъ сонъу олмайджакъ, – деди.
О, Меним Адыма Сарай къурар, ве Мен онынъ падишалыгъыны эбедий этерим.
Сенинъ сюляленъ ве падишалыгъынъ эбедиен Меним огюмде къыбырдамай тураджакъ, тахтынъ да эбедиен къаладжакъ», – дей.
Алла онынъ ортасында, о, тепренмез. Танъ аткъанынен Алла Озь шеэрине ярдым этер.
Сен адамны топракъкъа къайтарасынъ, «Эй, инсан огъуллары, къайтынъыз!» – дейсинъ.
Падишанынъ укюмети севги ве яхшылыкънен къавий оладжакъ; тахтнынъ устюнде, Давутнынъ чадырында ишанчлы Суд Этиджи отураджакъ, адалетни къыдыраджакъ, усталыкънен суд этеджек.
Падишалыкъ эткенине ве акимиети тюбюнде аманлыкъ-тынчлыкъкъа сонъ олмайджакъ. Давутнынъ тахтындан эбедиен падишалыкъ этип, адалетнен ве догърулыкънен падишалыкъны пекитеджек ве къавийлештиреджек. Буларнынъ эписи – гъайрет ве буюк севгинен япылгъан Ордулар РАББИсининъ ишидир.
– Мына, бойле куньлер келеята ки, Мен Давутнынъ эвлядыны, Инсафлы Пытакъны юксельтеджегим, – дей РАББИ. – Падиша падишалыкъ этмеге башлайджакъ. О, акъыллы олып, ер юзюнде адалетнен суд этеджек.
О падишалыкъларнынъ заманларында Коклердеки Алла эбедиен йыкъылмайджакъ падишалыкъ къураджакътыр. Бу падишалыкъ башкъа халкъкъа кечмейджектир. О, эписи падишалыкъларны йыкъып гъайып этеджек, озю исе эбедий тураджакътыр.
Шимди мен, Невукъаднеццар, эписи ишлери акъикъий ве ёллары адалетли олгъан Коктеки Падишаны макътайым, юксельтем ве шерефлейим. О, кибирленген адамларны алчакъгонъюлли япа биле.
Падишалыгъымнынъ эр бир виляетинде Даниялнынъ Алласы огюнде эр кес къалтырасын ве Ондан къоркъсун!
Олардан сонъ Юдже Алланынъ азизлери падишалыкъны аладжакъ ве эбедиен падишалыкъны тутаджакълар.
О вакъыт Юдже Алла Озь азиз халкъына падишалыкъ япмагъа кучюни береджек, ве олар бутюн ер юзюндеки падишалыкъларнынъ устюнде акимиетнен ве улулыкънен падишалыкъ этеджек. Онынъ падишалыгъы эбедий оладжакъ, ве бутюн акимиетлер онъа бойсунып хызмет этеджеклер.
Енъгенлер Сион дагъына чыкъаджакъ ве Исавнынъ дагъында яшагъанларны суд этеджек. Сонъра РАББИ падишалыкъ япаджакъ.
Топал халкъымны сагъ къалдыраджагъым, узакъларгъа сюргюн этильгенлерни кучьлю халкъкъа чевиреджегим. Шу куньден башлап, РАББИ оларгъа Сион дагъындан омюрбилля падишалыкъ япаджакъ.
Ибраимнинъ ве Давутнынъ союндан олгъан Иса Месих акъкъында ривает. Мына Онынъ баба-деделери:
Иса оларгъа якъынлашып, лафыны башлады: – Манъа кокте де, ерде де бутюн акимиет берильди.
Мерьем исе мелекке: – Бойле шей олурмы? Мен даа акъай корьмедим! – деди.
Алла Озь сёзюни беджермеди, демеге янълыштыр. Исраиллилернинъ арасында акъикъий исраиллилер бар, лякин эписи дегиль.
Эгер сиз Месихнинъки олсанъыз, сонъ сиз Ибраимнинъ де эвляды оласынъыз ве, берильген вадеге коре, мирасчысынъыз.
Бу къаиденен яшагъанларнынъ эписине ве Алланынъ Исраилине тынчлыкъ-аманлыкъ ве мерамет олсун!
Биз – акъикъий сюннетмиз: Рухнынъ вастасынен Аллагъа ибадет этемиз, Иса Месихнен макътанамыз ве беден бельгилерине ишанмаймыз.
Огъул акъкъында исе бойле айтыла: «Эй, Алла, Сенинъ тахтынъ эбедийдир; догърулыкънен падишалыкъ япасынъ.
Единджи мелек боразан чалды. Кокте кучьлю сеслер янъгъырады: – Бу дюньянынъ падишалыгъы Раббимизнинъ ве Онынъ Месихининъ падишалыгъы олды. О, эбедиен падишалыкъ япаджакъ.