32 О улу оладжакъ, Оны «Юдже Алланынъ Огълу» деп адландыраджакълар, Алла Оны Давут дедесининъ тахтына отуртаджакъ.
Сенинъ сюляленъ ве падишалыгъынъ эбедиен Меним огюмде къыбырдамай тураджакъ, тахтынъ да эбедиен къаладжакъ», – дей.
Падишанынъ укюмети севги ве яхшылыкънен къавий оладжакъ; тахтнынъ устюнде, Давутнынъ чадырында ишанчлы Суд Этиджи отураджакъ, адалетни къыдыраджакъ, усталыкънен суд этеджек.
о заман Давутнынъ тахтында отургъан падишаларнен башлыкълар бу шеэрнинъ къапуларындан киреджеклер. Арабаларында ве атларында юрген олар ве башлыкълар, Ехуда халкъы ве Ерусалимде яшагъанлар киреджеклер, ве бу шеэрде эбедиен адамлар яшайджакълар.
«Давутнынъ тахтында отургъан Ехуда падишасы! Сен, хызметчилеринъ ве бу къапулардан кирген халкъ, РАББИнинъ хаберини динъленъиз!
О падишалыкъларнынъ заманларында Коклердеки Алла эбедиен йыкъылмайджакъ падишалыкъ къураджакътыр. Бу падишалыкъ башкъа халкъкъа кечмейджектир. О, эписи падишалыкъларны йыкъып гъайып этеджек, озю исе эбедий тураджакътыр.
Ибраимнинъ ве Давутнынъ союндан олгъан Иса Месих акъкъында ривает. Мына Онынъ баба-деделери:
Дженюп къыраличеси Ахирет кунюнде бу несильнен берабер котерилип, оны къабаатлайджакъ. О, Сулейманнынъ икметли лафларыны динълемек ичюн, дюньянынъ о бир четинден кельген. Мында исе Сулеймандан буюкче Сою бар!
Иса оларгъа якъынлашып, лафыны башлады: – Манъа кокте де, ерде де бутюн акимиет берильди.
Мен сизни сувгъа батырып темизлейим. Бу – тёвбе бельгисидир. Амма артымдан Келеяткъан менден къудретлидир. Мен Онынъ аякъкъапларыны котерип, пешинден кетмеге биле ляйыкъ дегилим. О сизлерни Мукъаддес Рухнен ве атешнен темизлейджек.
Иса исе индемеди ве ич бир джевап къайтармады. Баш руханий Онъа даа бир суаль берди: – Шуретли Алланынъ Огълу, Месих – Сенсинъми? – деди.
бар сесинен ялварды: – Эй, Иса, Юдже Алланынъ Огълу, менде не ишинъ бар? Алланынъ акъкъы ичюн, мени къыйнама!
О, Раббининъ козюнде улу оладжакъ, шарап ве ички ичмейджек, даа анасынынъ къарнында олгъанда, Мукъаддес Рухкъа толаджакъ.
Мелек онъа: – Санъа Мукъаддес Рух энеджек, сени Юдже Алланынъ къудрети къаплайджакъ. Шунынъ ичюн сенден догъаджакъ Бала азиз оладжакъ, Оны «Алланынъ Огълу» деп адландыраджакълар.
Санъа исе, балам, «Юдже Алланынъ пейгъамбери» дейджеклер, Раббиден эвель кетип, Онынъ ёлуны азырлайджакъсынъ
Ягъя исе эписине: – Мен сизни сувгъа батырып темизлейим. Амма менден къудретлиси келеята, мен Онынъ аякъкъапларынынъ багъыны чезмеге биле ляйыкъ дегилим. О сизлерни Мукъаддес Рухнен ве атешнен темизлейджек.
Сиз исе душманларынъызны севинъиз, оларгъа яхшылыкъ япынъыз, ич бир къаршылыкъ беклемейип, оларгъа борджкъа беринъиз, чюнки Алла Озю шукюр этмеген яман адамларгъа биле мерамет эте. О вакъыт сизни буюк мукяфат беклейджек, ве сиз Юдже Алланынъ огъуллары оладжакъсынъыз.
– Биз Къанундан Месих эбедий бизнен оладжагъыны эшиттик. Насыл этип Сен: «Инсан Огълуна юкъарыгъа котерильмеге керек», – дейсинъ? Ким бу Инсан Огълу?
Биз инандыкъ ве бильдик ки, Сен – Алланынъ Азизи оласынъ.
Павелнен эпимизнинъ артымыздан юрип: – Бу адамлар Юдже Алланынъ къулларыдыр, сизге къуртулыш ёлуны илян этелер, – деп багъыра эди.
О, пейгъамбер олгъаны ичюн, шуны биле эди ки, Алла онынъ союндан олгъан бирини тахткъа отуртаджагъына ант этти.
Бойледже, бутюн Исраиль халкъы буны къатты бильсин ки, Алла сизлер хачкъа мыхлагъан бу Исаны Рабби ве Месих япты!
Лякин Юдже Алла инсан къолунен япылгъан эвлерде яшамай. О пейгъамбер агъзы иле айткъаны киби:
Филадельфиядаки иманлылар джемиетининъ мелегине яз: «Мукъаддес ве Акъикъий, Давутнынъ анахтарына Сабы олгъан шойле дей (О, ачкъаныны ич кимсе къапатып оламай; О, къапаткъаныны ич кимсе ачып оламай):