28 Онынъ янына келип, мелек: – Селям санъа, эй, хайыр корьген! Рабби сеннен! – деди.
Къоркъма! Мен янынъдам. Эвлятларынъны куньдогъуш тарафындан алып келеджегим, куньбатыш тарафындан топлайджагъым.
ве бойле деди: – Къоркъма, Алла севген адам! Сенде эр шей эсен-аман олсун! Джесаретли ве кучьлю ол! О меннен лаф эткенде, мен къуветлендим ве онъа бойле дедим: – Айт, эфендим! Сен манъа кучь бердинъ.
Эй, Исраиль! РАББИге, сенинъ Алланъа къайт! Къабаатларынъдан сен йыкъылдынъ.
Иса буны айткъан адамгъа джевап берип: – Меним анам ким? Къардашларым ким? – деди
Давутнынъ союндан олгъан Юсуф адлы адамгъа нишанлы олгъан бир къызгъа ёллады. Къызнынъ ады Мерьем эди.
Мерьем шашмалады. Мелек онъа берген селямнынъ манасы не анълаткъаныны бильмей эди.
Мелек онъа: – Къоркъма, Мерьем! Сен Алланынъ хайырыны таптынъ!
О, кучьлю сеснен: – Сен къадынлар арасында энъ шуретлисинъ! Сенинъ къарнынъдаки бала да шуретли!
Мен сеннен бераберим, ич кимсе санъа яманлыкъ япамайджакъ, чюнки бу шеэрде чокъ адамларым бар», – деди.
Онынъ шуретли эйилигине шукюрлер олсун, чюнки Озь севимли Огълунда О, бизге яхшылыкъ берди.
Кенли Хевернинъ апайы Яэль къадынлар арасында багъышлансын! Чадырларда яшагъан къадынлар арасында багъышлансын!
РАББИнинъ Мелеги онъа келип: – Эй, джесюр аскер! РАББИ сеннен! – деди.
Бу арада Вифлеемден кельген Боаз оракъчыларгъа: – РАББИ къолай кетирсин! – деди. Олар да онъа: – РАББИ сенден разы олсун, – деп джевап къайтардылар.