8 Эфоднынъ устюнден кокректеки торбаны кийдирди ве торбанынъ ичине Ур ве Тум алетлерини къойды.
Аким оларгъа, Ур ве Тум алетлери олгъан руханий кельмегендже, азизликлерни ашамагъа разылыкъ бермеди.
Олар Меним руханийлерим олсунлар деп, сен оларны мына бойле айырып азиз этмек керексинъ: бир яш бузавны ве эки къусурсыз къочкъарны сайлап ал,
Юрегинънинъ устюне мени, бир тамгъа киби, къой, къолунънынъ устюне, юзюкни киби, такъ. Севги, олюм дайын, кучьлю, куньджюлик, олюлернинъ дюньясы дайын, къуветлидир. Онынъ окълары – атеш ялынларыдыр, о – кучьлю атеш-алевдир!
Устюне бир зырх киби, догърулыкъны кийди, Озь башына башлыкъ киби, къуртарувны къойды. Акътыман урбасыны кийди, гъазапнен, япынджанен киби, устюни къаплады.
О, руханий Элазарнынъ огюнде турсун ве Ур алетлери ярдымынен РАББИнинъ огюнде чыкъкъан къарар акъкъында сорасын. Онынъ сёзюне коре о ве Исраиль огъулларынынъ эписи, бутюн джемаат эр бир шейни башласынлар ве эр бир шейни битирсинлер.
Шунынъ ичюн, белинъизни акъикъатнен багъланъыз, кокрегинъизге догърулыкъ зырхыны такъынъыз,
Левий къабилесине шай деди: – Тум ве Ур алетлери сенинъ инсафлы адамынъдадыр. Сен оны Масса еринде сынадынъ, Мерива сувлары янында онен давалаштынъ.
Лякин биз, куньдюзнинъкилер олып, айыныкъ олайыкъ, иман ве севгини, кокрек къорчаламасы киби, ве къуртулыш умютини, башлыкъ киби, кийип отурайыкъ.
Эписи Исраиль къабилелеринден Озюме руханий оларакъ къурбан ерине якъынлашмагъа, къокъулы отларны якъмагъа, Меним огюмде эфод кийип юрмек ичюн, деденъни сайлап алдым. Исраиль огъуллары чалгъан ве якъкъан къурбанларнынъ къысмыны да деденънинъ эвине бердим.
Шаул РАББИден не япаджагъыны сорады, лякин РАББИ онъа не тюшюнде, не Ур алетлерининъ ярдымынен, не пейгъамберлернен джевап бермеди.