1 РАББИ Мусагъа бойле деди:
Хырсызлама.
Эгер бирев бугъаны я да къой-эчкини хырсызлап, оны сойса я да сатса, о, бугъа ичюн беш бугъа, къой ичюн дёрт къой берсин.
Бирев къомшусына кумюшни я да шейлерни сакъламакъ ичюн берсе, ве олар онынъ эвинден гъайып олсалар, хырсызны тутсалар, хырсыз эки къат тёлесин.
Акъай РАББИге, Корюшюв Чадырынынъ киришине къабаат ичюн къурбан оларакъ къабаат къочкъарыны кетирсин.
Бу – къабаат ичюн къурбандыр. Шу адам РАББИнинъ огюнде къабаатлы олды.
– Бир адам РАББИге садыкълыгъыны бозгъанда ве гуна япкъанда: о, онъа сакъламагъа берильген шей акъкъында, я да онъа къалдырылгъан залог, я да о хырсызлагъан шей акъкъында башкъасыны алдаткъанда, башкъасынынъ шейини зорлап алгъанда,
Харуннынъ огъулларындан къайсы аманлыкъ къурбанынынъ къаныны ве ягъыны кетирсе, онъа, пай оларакъ, арттаки онъ аягъыны беринъиз.
Закий исе Раббининъ огюнде турып: – Рабби, мен фукъарелерге барлыгъымдан ярысыны береджегим. Эгер кимнидир алдаткъан олсам, оларгъа дёрт къат къайтараджагъым, – деди.
