11 Руханий шуларны къурбан еринде якъсын. Будыр – атешнинъ ашы, атеште РАББИге бутюнлей якъыладжакъ къурбандыр.
Ябанджыларны, юреги ве бедени сюннет этильмегенлерни Азиз Ериме кирсетип, сиз Эвимни арамлайсынъыз. Манъа ашымны – ягъ ве къан кетиргенде, чешит тюрлю писликлеринъизнен васиетимни бозасынъыз.
– Харунгъа бойле анълат: Сенинъ келеджек эвлятларынъдан къусуры олгъан ич бир адам Аллагъа къурбанлыкъ ашыны кетирмеге якъынлашмасын.
Олар озь Алласы огюнде азиз олмакъ керек, Алланынъ Адына адий адгъа киби янашмасынлар. Олар РАББИнинъ атеште якъыладжакъ къурбанларыны, Алласынынъ ашыны кетиргенлери ичюн, азиз олмакъ кереклер.
Оны азиз корюнъиз, чюнки о, сизинъ Алланъызнынъ ашыны кетире. Руханий сиз ичюн азиз олсун, чюнки Мен, сизни азиз эткен РАББИ, азизим.
Ябанджыларгъа да бойле айванларны Алланъызгъа къурбанлыкъ ашы оларакъ кетирмеге ёл берменъиз. Оларнынъ эксиклиги бар, ве, къусурлы олгъанлары ичюн, олар сизден къабул олунмаз.
Руханий шуларны къурбан ерининъ устюнде якъсын. Будыр – атешнинъ ашы, бутюнлей якъыладжакъ къурбан, хош къокъудыр. Бутюн ич ягъы – РАББИгедир.
Харуннынъ огъуллары шуларны къурбан еринде, янгъан одунларда бутюнлей якъыладжакъ къурбаннен берабер якъсынлар. Будыр – атеште бутюнлей якъыладжакъ къурбан, РАББИге хош къокъудыр.
– «Раббиге кетирильген къурбанлар бир шей дегиль, бахшышлардан кельген файда да олмайджакътыр», – деп, сиз РАББИнинъ Адыны яманлайсынъыз.
Сиз къурбан ериме арам къурбанларны ве бахшышларны кетиресинъиз де, «Насыл этип Санъа урьметсизлик косьтеремиз?» – деп сорайсынъыз. «РАББИге кетирильген къурбанлар урьметке ляйыкъ дегильдир», – дегенинъизнен, Манъа урьметсизлик косьтересинъиз.
– Исраиль огъулларына бойле буюр, оларгъа бойле айт: Мукъайт олунъыз ве Меним бахшышларымны, Манъа хош къокъу чыкъармакъ ичюн атеште якъыладжакъ бахшыш оларакъ кетирген ашлыкъ бахшышларымны озь вакътында кетиринъиз.
Бойледже, еди кунь девамында атеште якъыладжакъ аш кетиринъиз. О, РАББИге хош къокъу олсун. Буны эр вакъыттаки бутюнлей якъыладжакъ къурбандан ве тёкюледжек бахшыштан гъайры япынъыз.
Озь Огълуны аджымагъан, Оны эпимиз ичюн олюмге берген Алла Онен берабер бизге эр шейни бермезми?
Сизлер эм Раббининъ къадесинден, эм шейтанларнынъ къадесинден ичип оламазсыз; эм Раббининъ софрасындан, эм шейтанларнынъ софрасындан ашларны пайлашып ашамагъа оламазсынъыз.
Мына, Мен къапу алдында турып, такъырдатам. Ким сесимни эшитип, къапуны ачса, Мен онынъ янына кирерим, ве биз экимиз акъшамлыкъ ашыны ашармыз.