37 Оларны къувалагъан адам олмаса да, олар къылычтан къачкъан киби къачып, сюрюнип-олип бири-бирине йыкъыладжакълар. Душманларынъызгъа къаршы турмакъ ичюн джесюрлик тапмайджакълар.
Бель букип, сюргюнликке кетеджексинъиз, ольдюрилип, ерге тюшеджексинъиз. Бундан сонъ да РАББИнинъ гъазабы тынмайджакъ, къолу эп бир узатылгъандыр.
Сизге къаршы дженк эткен къасдийлилернинъ бутюн ордусыны енъген олсанъыз ве оларда тек яралы сойлары къалгъан олсалар, олар биле озь чадырындан чыкъып, бу шеэрни якъар эдилер.
О, йыкъылгъанларнынъ сайысыны чокълаштырды, олар атта бири-бирининъ устюне йыкъылып: «Турунъыз, гъайып этиджи къылычтан сакъланып, халкъымызгъа, тувгъан топрагъымызгъа къайтайыкъ», – дейлер.
Бунынъ ичюн РАББИ бойле дей: – Бу халкънынъ огюне ёлдан ураджакъ шейлерни къояджагъым, бабалар да, огъуллар да оларгъа сюрюнеджеклер, къомшу да достунен берабер гъайып оладжакъ.
Сизге къаршы чыкъаджагъым, ве сиз душманларынъызнынъ къолундан оледжексинъиз. Сизни кореджек козьлери олмагъанлар сизге эфендилик этеджеклер. Артынъыздан кимсе къуваламагъан вакътында къачаджакъсынъыз.
Атлылар чапа, къылыч парылдай, мызракълар ялтырай. Чокътан-чокъ олюлер, оба-оба джесетлер ята. Олюлернинъ сайысы ёкъ, адамлар юргенде, олюлерге сюрюне.
Барманъыз! Аранъызда РАББИ ёкъ! Душманлар сизни ёкъ этеджеклер!
РАББИнинъ гъазабы Исраильге къаршы алевленди. О, исраиллилерни ёлбасар айдутларнынъ къолларына берди, ве олар исраиллилерни таладылар. РАББИ исраиллилерни чевре-четлеринде олгъан душманларгъа сатты, ве олар душманларнынъ къаршысында турып оламадылар.
Учь юз аскер борулар чалгъанда, РАББИ ойле япты ки, ордудаки кишилер силяларыны бир-бирлерине къаршы догъурттылар. Оларнынъ ордусы Церера тарафкъа тап Бет-Шиттагъа къадар къачып барды. Озен янына, Таббат янындаки Авел-Мехолагъа къадар къачып кеттилер.
Фелестинлилер исраиллилернинъ къаршысында сырагъа тизильдилер. Сонъ дженк олды. Фелестинлилер исраиллилерни енъип, уруш мейданында дёрт бинъге якъын адам ольдюрдилер.