28 Мен афакъанланып, сизге къаршы чыкъаджагъым, япкъан гуналарынъыз ичюн Мен Озюм сизни еди кере джезалайджагъым.
Онынъ пытакълары денъизге къадар, филислери исе дерьягъа етти.
Мен гъазаплы дегилим, лякин къаршыма тикенлер ве кийик отлар чыкъса, оларгъа къаршы дженк этерим, бутюнлей якъып ташларым.
Эр кеске япкъанларына коре береджек, душманларына гъазабыны ёллайджакъ, джавларына джезасыны береджек, адаларда яшагъанлар да акъларыны аладжакъ.
– Юзюмни бир Озюм бастым, халкълардан ич бири ёкъ эди янымда. Оларны ачувнен бастым, гъазапнен таптадым; къанлары урбаларыма сачрады, бутюн кийимлериме септирдим.
Бакъынъыз, РАББИ атеште келир, Онынъ арабалары – боран кибидир. О, гъазапнен джезалайджакъ, алевли атешни ёллап, серт къычыраджакъ.
Къолумны сизге къаршы котерип, Мен Озюм къудретнен, хышымнен, гъазапнен ве буюк ачувнен сизге къаршы дженк этеджегим.
Онынъ ичюн РАББИ-ТААЛЯ дей ки: – Бакъынъыз, бу ернинъ устюне, адамларнынъ, айванларнынъ, тарладаки тереклернинъ, топракънынъ берекетине ачувымны ве гъазабымны тёкеджегим. Атеш киби, янып башлайджакъ ве сёнмейджек.
РАББИ бутюнлей гъазабыны тёкти, къызгъын ачувыны ёллады; темелини якъып ташлагъан атешни Сионда туташтырды.
Бундан сонъ гъазабым сёнеджек, ачувым ятышаджакъ, ве о заман Мен къанаатленеджегим. Оларнынъ башларына гъазабымны тюшюргенимден сонъра, олар биледжеклер ки, Мен – РАББИм, мераметнен оларнен лаф эттим.
Гъазапнен ве ачувнен Мен сени джезалагъанымда, сени мыскъыллайджакъ ве яманлайджакълар, чевренъдеки халкъларгъа сен дерс ве къоркъунчлы шей оладжакъсынъ. Мен, РАББИ, буны айттым.
Шунынъ ичюн Меним ачувым оларгъа тёкюледжек! Оларны аджымам, мерамет этмем. Къулакъларыма чокъ къычырсалар биле, оларны динълемем!
Мен сизге къаршы ачувнен чыкъаджагъым ве япкъан гуналарынъыз ичюн Мен Озюм сизни еди кере джезалайджагъым.
Бундан сонъ да Мени динълемесенъиз ве Манъа къаршы чыкъа берсенъиз,
Булар ичюн Мен оларгъа къаршы чыкътым ве оларны душманларынынъ топракъларына кирсеттим. О заман оларнынъ сюннет этильмеген юреклери къатланаджакъ, ве олар озь къабаатлары ичюн толусынен тёлейджеклер.
РАББИ адамларгъа путларгъа ибадет этмеге ёл бермез, Алла адамларнынъ акъларыны берер. РАББИ джезалай, Онынъ гъазабы дешетлидир. РАББИ душманларыны джезалар, Озь душманларына къаршы чыкъар.
Онынъ гъазабы огюнде ким турып олур? Гъазабынынъ алевине ким даянып олур? Онынъ гъазабы, атеш киби, джайрай, Онынъ огюнде къаялар йыкъыла.