Эгер кельмешек я да аранъызда вакътынджа яшагъан адам бай олып, къардашынъ исе фукъарелешип, сенде ерлешкен кельмешекке я да онынъ союндан олгъан биревге озюни сатса,
Олар янъы бир йыр йырлай башладылар: – Сен бурулгъан кягъытны алмагъа, онынъ печатларыны бозмагъа ляйыкъсынъ! Чюнки Сен къурбан оларакъ союлдынъ, ве Озь къанынъны тёкип, эр бир къабиледен, эр бир тильде лаф эткен миллеттен ве халкътан адамлар ичюн буюк фият тёлединъ ве оларны Аллагъа багъышладынъ.
Ондан: – Сен кимсинъ? – деп сорады. – Мен къулунъ, Рутым, – деди. – Меним къорчалайыджым олып, мени сенинъ эвинъе ал, чюнки сен меним ичюн джевапкяр догъмушсынъ.