32 Бу, сиз ичюн энъ муим раатлыкъ кунюдир. Алчакъгонъюлли олунъыз. Айнынъ докъузынджы куню акъшамдан, бу акъшамдан айланыр акъшамгъа къадар раатлыкъ куню япынъыз.
Раатлыкъ кунюнден кунь огюне, Ерусалим къапуларында акъшам олаяткъанда, мен къапуларны килитлемеге ве тек раатлыкъ кунюнден сонъра оларны ачмагъа буюрдым ве, раатлыкъ кунюнде ич бир юк кечирмемек ичюн, къапуларгъа озь хызметчилеримни къойдым.
Къанунны бозгъанлар ашагъы тюштилер, олар йыкъылдылар ве турып оламайлар.
Юдже, Юксельген, эбедий Яшагъан, Ады Азиз олгъан дей ки: – Юксек ве мукъаддес ерде яшайым, лякин тёвбе эткенлернен ве алчакъгонъюллилернен олам. Алчакъгонъюллилернинъ рухларыны джанландыраджагъым, тёвбе эткенлернинъ джанларыны тирильтеджегим.
Сионда къасеветленгенлерге куль ерине – сарыкъны, агълав ерине – къуванч ягъыны, тюшкен рух ерине – аджайип макътав урбасыны бермеге ёллады. Оларгъа: «Догърулыкъ эменлери, Озь шурети ичюн РАББИнинъ сачкъанлары», – дейджеклер.
Сиз ичюн бойле эбедий низамнаме олсун: единджи айнынъ онунджы куню алчакъгонъюлли олунъыз ве ишке янашманъыз. Эм озьлеринъиз, эм аранъызда яшамакъ ичюн ерлешкен кельмешеклер буны япсынлар.
О кунь сиз ичюн энъ муим раатлыкъ кунюдир. Алчакъгонъюлли олунъыз. Бу – эбедий низамнамедир.
– Единджи айнынъ онунджы куню Одеме Куню олсун. Мукъаддес топлашув япынъыз. Алчакъгонъюлли олунъыз. РАББИге атеште якъыладжакъ къурбанларны кетиринъиз.
Ишке янашманъыз. Бутюн яшагъан ерлеринъизде сизинъ эписи несиллеринъизге бу – эбедий низамнамедир.
РАББИ Мусагъа бойле деди:
Не де бахтлыдыр агълагъанлар. Олар теселли тападжакълар!
Эгер озь-озюмизни догъру суд эткен олсакъ, Алла бизни суд этмез эди.
Бойлеликнен, раатлыкъ ерине кирмеге тырышайыкъ, ве ич кимсе, олар киби, имансызлыкъкъа огърамасын.
Лякин эгер биз инансакъ, раатлыкъ ерине кирермиз. Инанмагъанлар акъкъында исе Алла бойле деген: «Мен гъазапланып, ант эттим: “Олар мытлакъа Меним раатлыкъ ериме кирмейджеклер”». Дюнья яратылгъандан берли Алла бутюн ишлерини битирди.