33 Сизинъ Алланъыз олмакъ ичюн, Мен сизни Мысыр топрагъындан алып чыкъардым. Мен – РАББИм.
– Мен – РАББИм, сенинъ Алланъдырым. Мен сени Мысыр топрагъындан, сен къуллукъ эткен ерден алып чыкътым.
Сизни Озюм халкъым этип, къабул этерим ве сизге Алла олурым. Сонъ сиз билирсинъиз ки, Мен – РАББИм, сизни Мысыр топрагъындан, Мысыр зулумындан алып чыкъкъан сизинъ Алланъызым.
Мен – РАББИм. Сизинъ Алланъыз олмакъ ичюн, Мен сизни Мысыр топрагъындан чыкъардым. Шунынъ ичюн азиз олунъыз, чюнки Мен азизим.
Сизинъ теразенъиз, теразе ташларынъыз, ашлыкънынъ ольчюси эфа ве ичерликнинъ ольчюси хин догъру олсун. Мен – РАББИм, сизни Мысырдан чыкъаргъан Алланъыз.
Меним азиз Адыма урьметсизлик этменъиз. Сонъ Меним азизлигим Исраиль огъулларынынъ арасында булуныр. Мен – РАББИм, сизни азиз этем.
РАББИ Мусагъа бойле деди:
Мен – РАББИм, сизинъ Алланъыз. Мен сизни Мысыр топрагъындан алып чыкъардым, Ханаан топрагъыны сизге бермеге ве Алланъыз олмагъа истедим.
Мен – РАББИм, сизинъ Алланъыз. Сизинъ Алланъыз олмакъ ичюн, Мен сизлерни Мысыр топрагъындан чыкъардым! Мен – РАББИм, сизинъ Алланъыз!