20 не къамбыр, не карлик, не козюнде акъы олгъан, не иринлеген ярасы олгъан, не мараз бурьтюк тёкюлюви олгъан, не де йымырталары зарарлангъан адам.
РАББИге инангъан ябанджы: «РАББИ мени Озь халкъындан айырды», – айтмасын, пичильген киши де: «Мына, мен къуру бир тереким», – демесин.
не аягъы я да къолу къырылгъан,
Кёр, аягъы сындырылгъан, сакъат, хаста, ярасы иринли олгъан я да мараз бурьтюк тёкюлюви олгъан айванны РАББИге кетирменъиз, оларны РАББИге къурбан еринде якъыладжакъ къурбанлар оларакъ берменъиз.
Йымырталары эзильген, зарарлангъан, узюльген я да кесильген айванны РАББИге къурбан оларакъ кетирменъиз. Топрагъынъызда буны япманъыз.
Кимнинъ йымырталары эзильген я да чумийи кесильген олса, онъа РАББИнинъ джемаатына кирмеге олмаз.
Пич балагъа РАББИнинъ джемаатына кирмеге олмаз. Онынъ онунджы несилине биле РАББИнинъ джемаатына кирмеге олмаз.