15 Адалетсиз суд этменъиз. Фукъаре адамгъа керексиз дикъкъат косьтерменъиз, буюк адамгъа да чокъ урьмет этменъиз. Якъын адамны адалетнен суд этинъиз.
Онъа ярдым этеджексинъизми? Алланынъ ишини къорчалайджакъсынъызмы?
Кимсенинъ бетине бакъмайджагъым, кимсенинъ шерефи ичюн, айры-айры сёзлер къыдырмайджагъым,
Лякин О, ёлбашчыларгъа айры урьмет косьтермей, бай-фукъарени айырмай, чюнки олар эписи – Онынъ яраткъанларыдыр.
Эй, Алла, индемей турма, сесинъни кесме, арекетсиз къалма, эй, Алла!
Озюнъе бутюн халкътан къабилиетли, Алладан къоркъкъан, ачкозь олмагъан ве адалетли адамларны сайлап ал да, оларны халкънынъ устюне бинъбашы, юзбашы, эллибашы ве онбашы оларакъ къой.
Яман адамгъа яхшы бакъмакъ да, инсафлы адамгъа адалетни бермемек де ямандыр!
Булар да икметли адамларнынъ айткъанларыдыр. Судда даваны аселет янълыш чезмек – яхшы дегильдир.
Акъикъатны къорумакъ ве заваллынен фукъаренинъ акъларыны къорчаламакъ ичюн айт!»
Адалетсиз суд этменъиз. Ольчюде, теразеде, микъдарда алдатманъыз.
Корюнишине коре суд этменъиз, лякин адалетли суд этинъиз, – деди.
Павел онъа: – Эй, акълангъан дивар, сени Алла ураджакъ! Сен Къанун эсасында укюм чыкъармакъ ичюн отурасынъ, амма Къанунгъа къаршы мени урмагъа буюрасынъ! – деди.
Суд эткенде, адамлар арасында фаркъ этменъиз. Эм адий, эм буюк адамнынъ лафына къулакъ асынъыз. Адамлардан къоркъманъыз. Суд – Алланынъ ишидир. Сиз чезип оламагъан даваларны исе манъа кетиринъиз, мен оларны бакъарым», – дедим.
Алланъыз олгъан РАББИ – аллаларнынъ Алласы, раббилернинъ РАББИсидир, улу, къудретли ве къоркъунчлы Алладыр! О адамларнынъ бетине бакъмай, къапарлар алмай,
Суд эткенде, Къанунны бозмасынлар, адамлар арасында фаркъ этмесин ве бахшыш-къапарлар алмасынлар. Бахшышлар икметли адамларнынъ козьлерини кёр этелер ве инсафлы адамларнынъ сёзлерини ялангъа чевирелер.
«Ят халкълардан олгъанларгъа, оксюзлер ве тул апайларгъа адалетсиз янашкъан адамгъа лянет!» Бутюн халкъ: «Амин!» – десин.