2 – Исраиль халкъына бойле айт: Мен – РАББИм, сизинъ Алланъыз.
Санъа ве эвлятларынъа берген васиетимни эбедиен сакълайджагъым. Эбедий васиетим будыр: «Мен сенинъ Алланъ ве эвлятларынънынъ Алласы оладжагъым.
Эй, огъулларым, келинъиз, мени динъленъиз! РАББИден къоркъмакъны сизге огретейим.
– Мен – РАББИм, сенинъ Алланъдырым. Мен сени Мысыр топрагъындан, сен къуллукъ эткен ерден алып чыкътым.
Сизни Озюм халкъым этип, къабул этерим ве сизге Алла олурым. Сонъ сиз билирсинъиз ки, Мен – РАББИм, сизни Мысыр топрагъындан, Мысыр зулумындан алып чыкъкъан сизинъ Алланъызым.
ве оларгъа бойле айт: РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Мен Исраильни сайлагъан куню къолумны котерип, Якъупнынъ союна ант эттим ве Мысыр мемлекетинде оларгъа Озюмни ачтым. Къолумны котерип, оларгъа шойле дедим: «Мен – РАББИ, сизлернинъ Алланъызым».
Мен оларгъа шойле дедим: «Эр кес ибадет эткен писликлерни четке ташласын, Мысыр путларынен арамланмасын. Мен – РАББИ, сизлернинъ Алланъызым».
Мен – РАББИм, сизинъ Алланъыз. Озьлеринъизни азиз этинъиз. Азиз олунъыз, чюнки Мен азизим. Ер юзюнде сюйрекленген махлюкънынъ себебинден джанынъызны арамламанъыз.
РАББИ Мусагъа бойле деди:
Буюргъанларымны беджеринъиз ве сизден эвель олгъан адамларнынъ пис низамнамелерини тутманъыз, оларнынъ себебинден арам олманъыз. Мен – РАББИм, сизинъ Алланъыз.
Меним къарарларымны беджеринъиз, Меним низамнамелеримни тутунъыз ве оларгъа коре яшанъыз. Мен – РАББИм, сизинъ Алланъыз.
Багъынъызда эр бир юзюм салкъымыны джыйманъыз, ерге тюшкен юзюм данелерини топламанъыз. Буны фукъарелерге ве кельмешеклерге къалдырынъыз. Мен – РАББИм, сизинъ Алланъыз.
Аранъызда яшамакъ ичюн ерлешкен кельмешек сизлер ичюн ерли адам киби олсун, оны озюнъизни киби севинъиз. Сизлер де Мысыр топрагъында кельмешек эдинъиз. Мен – РАББИм, сизинъ Алланъыз.
Мен сизлерден къуваджакъ халкъларнынъ низамнамелерине коре яшаманъыз. Олар бунынъ эписини япкъанлары ичюн, Мен оларгъа къаршы ачувландым
Озьлеринъизни элялланъыз ве азиз олунъыз. Мен – РАББИм, сизинъ Алланъыз.