20 Къанатлары олгъан, лякин ерге дёрт аягъынен баскъан боджеклернинъ эписи сиз ичюн арамдыр.
РАББИ коклерден гудюрдеди, Юдже Алланынъ сеси котерильди, бурчакъ ве атешли комюр ёллады.
лейлекни, балыкъ чильни ве онынъ ич бир союны, опепопны ве яркъанатны.
Къанатлары олгъан, ерге дёрт аягъынен баскъан боджеклерден тек узун баджакълы аякъларыны сычрамакъ ичюн къуллангъан базыларыны ашамагъа мумкюн.
Къалгъан башкъа эписи дёртаякълы ве къанатлы олгъан боджеклер сиз ичюн арам.
Дёртаякълы айванлардан панджаларынен ерге басып юргенлер сиз ичюн арамдыр. Оларнынъ олюсине токъунгъан эр бир адам акъшамгъадже арам олур.
Эки эфендиге кимсе хызмет эталмаз. Я бирисинден нефретленип, башкъасыны север, я бирисине садыкъ олып, башкъасыны кореджек козю олмаз. Сиз эм Аллагъа, эм зенгинликке хызмет этип оламайсыз.
Пётр: – Ёкъ, асла, Раббим! Мен ич бир вакъыт кирли я да арам шей ашамадым, – деди.
Учкъан боджеклернинъ эписи сиз ичюн арамдыр, оларны ашаманъыз.
Демас шимдики дюньяны севип, мени къалдырды ве Тессалонике шеэрине кетти. Креск – Галатиягъа, Тит – Далматиягъа кеттилер.
Амма бу адамлар анъламагъан шейлерни яманлайлар. Айванлар киби, базы шейлерни табиат ярдымынен анълайлар, бу шейлернен исе озьлерини гъайып этелер.
Олар адамларнынъ араларыны бозалар, догъма истеклерине коре яшайлар, озьлери – Руху олмагъан адамлардыр.