11 Мында шимди не юнан бар не еудий, не сюннетли бар не сюннетсиз, не варвар бар не скиф, не къул бар не азат, лякин тек Месих бар. О – эр шей ве эр шейдедир.
– О куню чокъ халкълар РАББИге къошуладжакъ ве Меним халкъым оладжакъ. О заман Мен аранъызда яшайджагъым. О вакъыт сиз Ордуларнынъ РАББИси мени ёллагъаныны биледжексинъиз.
Сен Менде, Мен исе оларда олам. Олар там бирлик олсунлар. Сонъра дюнья Мени Сен ёллагъанынъны ве, Мени насыл севсенъ, оларны да ойле севгенинъни биледжек.
ве энди мен яшамайым, лякин меним ичимде Месих яшай. Шимди беденде яшасам да, мени севген ве мен ичюн Озюни берген Алланынъ Огълуна иманым ярдымынен яшайым.
Къуванчлы Хабернинъ ярдымынен башкъа халкълар да еудийлернен берабер мирасчылардыр, олар да бир беденнинъ къысмыдыр, оларгъа да Алланынъ эвельден берильген вадеси Иса Месихте берильди.
Даа шуны билемиз: Алланынъ Огълу кельди ве, биз Акъикъий Олгъанны таныйыкъ деп, бизге акъыл берди. Биз акъикъий Аллада, Онынъ Огълу Иса Месихте булунамыз. Бу – акъикъий Алла ве эбедий омюрдир.
Озь артындан алып баргъан ве Месихнинъ огретювинден узакълашкъан эр бир адамда Алла ёкъ. Бу огретювге коре яшагъан адамда исе эм Баба, эм Огъул бардыр.