13 Сизлер къанунсызлыкъ япкъанларынъыз ичюн ве беденлеринъизнинъ сюннетсизлиги ичюн олю эдинъиз, лякин О, бутюн гуналарымызны багъышлап, сизлерни Месихнен берабер джанландырды.
Эй, инсафлылар, РАББИ ичюн къычырып севининъиз! Догъру юреклилерге шукюр сёзлери яраша.
Шунынънен, Йишай огълу Давутнынъ дувалары битти.
– Айдынъыз, – дей РАББИ, – давамызны бакъайыкъ. Гуналарынъыз къып-къырмызы олса биле, къар киби ап-акъ оладжакъсынъыз, ачыкъ къызыл олса биле, юнь киби бем-беяз этерим.
Яман адам – озь ёлуны, беля кетирген киши – озь къара ниетлерини ташласын ве РАББИге, Алламызгъа, къайтсын. Рабби мераметли олып, оны багъышлайджакъ.
Эндиден сонъ кимсе бири-бирине, ич кимсе достуна: «РАББИни билинъиз», – деп акъыл огретмейджек, олар эписи, яшы-къарты, Мени биледжеклер, – дей РАББИ. – Мен оларнынъ къабаатларыны багъышлайджагъым, гуналарыны да бир даа акъылыма кетирмейджегим.
Меним бу огълум олю эди – тирильди, гъайып олды – тапылды», – дей. Сонъ олар байрам япа башлайлар.
Бизге къуванмакъ ве шенъленмек керек. Сенинъ бу къардашынъ олю эди – тирильди, гъайып олды – тапылды», – дей.
Иса онъа: – Олюлер озь олюлерини дефн этсинлер. Сен исе барып, Алланынъ Падишалыгъыны илян эт, – деди.
Баба насыл этип олюлерни тирильтсе ве оларгъа аят берсе, Огъул да кимни истесе, оны тирильте.
Рух аятны багъышлай, беден исе ич бир файда кетиралмай. Меним сизге айткъан сёзлерим – Рух ве аяттыр.
Ибраим акъкъында бойле язылгъан эди: «Мен сени сайысыз халкъларнынъ бабасы-дедеси этеджегим». Бойлеликнен, Ибраим Аллагъа инанып, Онынъ огюнде бизим бабамыз олды. (Алла олюлерни тирильте ве олмагъан шейлерни сёзнен ярата!)
Беденлеринъизнинъ ич бир мучесинен инсафсыз иш япманъыз, гунагъа берильменъиз. Аксине, олю олып, лякин тирильген адамлар киби, Алланынъ огюнде яшанъыз ве беденлеринъизнинъ мучелеринен инсафлы ишлер япып, Аллагъа берилинъиз.
Ичинъизде Иса Месихни Тирильткеннинъ Руху булунса, Месихни олюлерден тирильткен Алла ичинъиздеки Озь Рухунынъ къудретинде сизинъ оледжек беденлеринъизни де тирильтеджек.
Эй, акъылсыз! Сенинъ сачкъан урлугъынъ ольмесе, тирильмейджек.
Язылгъанына коре, биринджи адам Адем тири джан олды. Сонъки Адем исе омюр берген рух олды.
О, бизге янъы васиетнинъ хызметчилери олмагъа къабилиетини берди. Бу васиет язылгъан къанунларгъа дегиль, лякин Алланынъ Рухуна таяна, чюнки язылгъан къанунлар адамларны олюмге алып келе, Рух исе омюр багъышлай.
Эбет, адамларнынъ гуналарыны эсапкъа алмайып, Алла дюньяны Озюнен Месихнинъ ярдымынен барыштырды ве бизге барышыкъ хаберини даркъатмагъа буюрды.
Сизлер къанунсыз япкъанларынъыз ве гуналарынъыз ичюн олю эдинъиз,
Бойледже, акъылынъызда тутунъыз: бир вакъытлары сиз чешит халкъларда догъдынъыз; инсан къолунен сюннет этильген ве озьлерини «сюннетли» деп адландыргъан еудийлер сизге «сюннетсиз» дей эдилер.
чюнки эр ачылгъан шей – ярыкътыр. Шунынъ ичюн бойле айтылгъан: «Эй, юкълагъан, тур ве олюлерден котериль, ве Месих сени ярыкълатыр».
Сувгъа батырылып, Месихнен берабер дефн этильдинъиз; Месихни олюлерден тирильткен Алланынъ къудретине инанып, Онен берабер тирильдинъиз.
Амма кейф чатып яшагъан тул къадын тири олгъанда биле олюдир.
Эписине омюр берген Алланынъ огюнде ве Понтий Пилаткъа Озь иманыны ачыкътан косьтерген Иса Месихнинъ огюнде санъа буюрам:
Шунынъ ичюн, Месих акъкъындаки башлангъыч огретювден буюк адамларгъа ляйыкъ огретювге кечейик. Олюмге кетирген ишлеринден къайтув акъкъында айтмагъа ве Аллагъа иман этювнинъ темелини гъайрыдан къурмагъа керекмей.
эбедий Рухнынъ ярдымынен Озюни къабаатсыз алда Аллагъа багъышлагъан Месихнинъ къаны исе олюмге алып баргъан ишлерден виджданымызны темизлей ве бизге Тири Аллагъа хызмет этмеге имкян ярата.
Бойле де иман: эгер иман эткен адам хайырлы ишлерни япмаса, онынъ иманы озю олюдир.
Эй, акъылсыз адам, ишлерсиз иман файдасыз олгъаныны анъламайсынъмы?
Джансыз беден олю олгъаны киби, хайырлы ишлерсиз иман да олюдир.
Балалар, сизге язам: Онынъ Адынен гуналарынъыз багъышлангъан.