19 Алла бутюн толулыкънынъ Онда булунаджагъыны истеди.
Шу ань Иса Мукъаддес Рухта пек къуванды ве: – Бабам, кок ве ернинъ Раббиси! Шуретлейим Сени! Сен шуны акъыллылар ве бильгилилер ичюн гизли эттинъ, кучюк балаларгъа исе ачтынъ! Эбет, Бабам, Сенинъ эйи ираденъ шойле эди! – деди.
Онынъ ачыкъ къоллулыгъындан биз эпимиз яхшы бахшышлар бир-бири артындан алдыкъ.
Алла ёллагъан адам Алланынъ сёзлерини айта, чюнки Алла Озь Рухуны аджымайып бере.
Алланынъ истегине коре, дюнья озь акъылынен Оны анълап оламады, ве шунынъ ичюн Алла имангъа кельген адамларны «акъылсыз» хабер ярдымынен къуртармагъа къарар этти.
Иманлылар джемиети исе – Месихнинъ бедени, эписини эписинде Толдургъаннынъ толулыгъыдыр.
Алланы, Раббимиз Иса Месихнинъ Бабасыны, шуретленъиз! О, бизге Месихте эр бир коклердеки рухий бахшышны берди.
О, Озь эйи истегенинен бизни Иса Месихнинъ ярдымынен Озюнинъ огъуллары япмагъа эвельден къарар этти.
О, тюшти ве Озю эр шейни толдурмакъ ичюн бутюн коклерден юксек котерильди.
Икметнинъ ве бильгининъ бутюн хазинелери тек Онда сакълылар.
Амма Алланынъ бутюн толулыгъы Месихте, Онынъ беденинде джанлана.
Мында шимди не юнан бар не еудий, не сюннетли бар не сюннетсиз, не варвар бар не скиф, не къул бар не азат, лякин тек Месих бар. О – эр шей ве эр шейдедир.