Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Хошеа 9:7 - Мукъаддес Китап

7 Оларнынъ джеза куньлери кельди, эсап куньлери башланды. Исраиль бильсин ки, гуналары чокълугъындан, душманлыгъы буюклигинден пейгъамберлерни – ахмакъ, рухландырылгъан адамларны – дели саялар.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Хошеа 9:7
40 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Еху эфендисининъ хызметчилерине чыкъып, ондан: – Эписи яхшымы? – деп сорадылар. – Не ичюн санъа бу дели кельди? – Сиз бу адамны билесинъиз, онынъ айткъаны да сизге белли, – деди Еху.


Рабби джезанен кельгенде, узакътан башынъызгъа беля тюшкенде, не япаджакъсынъыз? Ярдым сорап, кимге ялвараджакъсынъыз? Байлыгъынъызны къайда сакълайджакъсынъыз?


Я РАББИ! Сен къолунъны юкъары котердинъ, амма олар корьмейлер. Сен халкъынъны севгенинъни корип, утанаджакълар, атешинъ душманларынъны ашап битиреджек.


О куню РАББИ джезалай, о йылы Сион давасы ичюн халкъларнынъ акъларыны бере.


Яланджы пейгъамберлернинъ бельгилерини бош шейлерге чевирем, фалджыларны акъылсыз этем, акъыллы адамларны арткъа къувам, бильгилерини ахмакълыкъкъа чевирем.


Олар бош, кулькюнчли бир шейдир, джеза вакъты кельгенде, олар ёкъ оладжакълар.


Кимсе сагъ къалмайджакъ, оларны джезалайджакъ йылда Анатот акъайларынынъ башына беля тюшюреджегим.


Энъ эвеля, акъсызлыкълары ве гуналары ичюн оларны къатты джезалайджагъым, чюнки Меним топрагъымны джиренч олюлернен арамладылар ве Меним мемлекетимни писликлерге толдурдылар.


– Самарие пейгъамберлери арасында чиркин шей корьдим: олар Баалнынъ адынен пейгъамберлик этип, Меним халкъымны, Исраильни ёлдан урдылар.


Чокъ сайылы халкълар ве буюк падишалар оларны да къул этеджек. Япкъан ишлери ве къолларындан чыкъкъан эр шейлерине коре акъларыны береджегим.


«Ехояда руханийнинъ ерине РАББИ сени руханий къойды. РАББИнинъ Эвинде баш олып, акъылдан тайгъан, пейгъамберлик этмеге тырышкъан адамларны тутып да, оларны къалыпкъа къойып, зынджырларнен багълайджакъ эдинъ.


Парагъа тутулгъан аскерлери – бесленген бузавлар киби, лякин олар да арткъа чевирилип, турып оламайып, къачтылар. Башларына беля куню кельди, джеза вакъты якъынлашты!


Халкъымнынъ джан яраларыны тек сёзде яхшы этелер; «Аманлыкъ! Аманлыкъ!» – дейлер, амма аманлыкъ ёкъ.


Халкъымнынъ джан яраларыны тек сёзде яхшы этелер; «Аманлыкъ! Аманлыкъ!» – дейлер, амма аманлыкъ ёкъ.


Пейгъамберлеринъ санъа ялан ве бош хабер эттилер; къабаатларынъны косьтермедилер, сюргюнликтен къорчаламадылар; санъа бош яланлар айтып, сени ёлдан урдылар.


Олар меним халкъымны догъру ёлдан урдылар, аманлыкъ олмагъан вакътында олар: «Шимди аманлыкъ», – дедилер. Халкъым зайыф диварлар къура, олар исе диварны сылавнен сылайлар.


– РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Ич бир шей корьмеген, амма озь рухларына инангъан акъылсыз пейгъамберлерге беля олсун!»


Мен аджымайып, олардан интикъам аладжагъым ве буюк джезагъа огъратаджагъым. Оларны джезалагъан сонъ, Мен – РАББИ олгъанымны билирлер.


Мен Озюмнинъ буюклигимни ве мукъаддеслигимни косьтереджегим, бир чокъ халкъларгъа Мен белли олурым. О заман олар Мен – РАББИ олгъанымны билирлер.


Шунынъ ичюн Мен оларны аджымам, мерамет косьтермем. Япкъанларыны озьлерининъ башына тюшюреджегим, – деди.


Аллагъа къаршы чыкъкъаны ичюн, Самарие шеэри джезаланаджакъ. Анда яшагъанлар къылычтан оледжек, къучакъ балалары парчаланаджакъ, юклю къадынларынынъ къурсакълары ярыладжакъ.


Джеза куню Эфраим бакъымсыз сахрагъа чевириледжек. Мен Исраиль къабилелери арасында мытлакъа оладжагъыны бильдирдим.


Манъа къурбан-бахшышларыны кетиргенде, айванларны соялар ве этлерини ашайлар. РАББИ оларны къабул этмез. Шимди О, къабаатларыны акъылгъа кетирир, гуналары ичюн джезалар, ве олар Мысыргъа къайтар.


Пейгъамбер Алланен бирликте Эфраимни къоруй, амма онынъ ёлларында къапкъанлар къурула, Алланынъ Эвинде душманлыкъ булуна.


О, менден: – Амос, сен не коресинъ? – деп сорады. – Бир сепет пишкен мейваны, – деп джевап къайтардым мен. О заман РАББИ манъа: – Исраиль халкъымнынъ сонъу кельди. Бир даа оларны багъышламайджагъым, – деди.


Яланджы яланлар уйдурып, бол шарап ве ички акъкъында пейгъамберлик япса, шу халкъ бойле адамны, пейгъамбер деп, саяр эди.


Оларнынъ энъ яхшысы – когем киби, энъ адалетлиси – тикенли къорадан бетердир. Сенинъ къаравулларынъ бильдирген вакъыт келеята, джеза вакъты тез якъынлаша. Энди олар шашмалап къаладжакълар.


Онынъ пейгъамберлери – тюшюнджесиз ве ишанчсыз адамлар. Руханийлери исе азиз шейлерни арамлай, Къанунны бозалар.


Исанынъ якъын адамлары буны эшитип: – О акъылдан азды, – деп, Оны алып кетмеге кельдилер.


Бу куньлер джеза куньлери оладжакълар. О вакъыт Алланынъ Китабында язылгъаны ерине келеджек.


Биз акъылдан азгъан киби корюнсек, бу, Алла ичюндир. Акъыллы лафлар этсек, бу, сизлер ичюндир.


Буюк шеэр учь къысымгъа болюнди. Миллетлернинъ шеэрлери ёкъ этильди. Алла буюк Вавилон шеэрини унутмагъан; О, онынъ башына Озь дешетли гъазабыны, шарапкъа толу къадесини киби, тёкти.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ