3 Олар РАББИнинъ топрагъында яшамаз, лякин Эфраим Мысыргъа къайтар, Ашшурда да арам шейлерни ашар.
Мен Исраильни ер юзюнден, онъа берген топракътан ёкъ этерим, Меним Намым ичюн азиз эткен Сарайны да огюмден терк этерим. Сонъ эписи халкълар Исраильни мыскъыллап, онынъ акъкъында икяелер этеджеклер.
Хошеа докъузынджы йыл падишалыкъ эткенде, Ашшур падишасы Самарие шеэрини къолгъа алды ве исраиллилерни Ашшур мемлекетине сюргюн этти, оларны Халах еринде, Гозаннынъ озени янындаки Хаворда ве мадайлыларнынъ шеэрлеринде ерлештирди.
Энъ эвеля, акъсызлыкълары ве гуналары ичюн оларны къатты джезалайджагъым, чюнки Меним топрагъымны джиренч олюлернен арамладылар ве Меним мемлекетимни писликлерге толдурдылар.
Мейваларыны ве бол берекетини ашанъыз деп, Мен сизни багъчалар топрагъына кирсеттим. Сизлер исе топрагъыма кирип, оны арамладынъыз, Меним мулькюмни джиренч бир шейге чевирдинъиз.
Мысыргъа къол узатамыз, ашлыкъ ичюн Ашшургъа ялварамыз.
РАББИ бойле деди: – Мен Исраиль халкъыны башкъа халкъларнынъ арасына сюргюн этеджегим. Анда Исраиль халкъы бойлеликнен озюнинъ арам отьмегини ашайджакъ.
Даниял падишанынъ софрасындаки ашларнен ве падиша ичкен шарапларнен арамланмамагъа озь юрегинде къарар берди. Онынъ ичюн, арамланмамакъ ичюн, шуларны ашамамагъа баш везирден разылыкъ сорады.
Къушлар киби, абдырайджакъ ве Мысырдан къайтаджакъ. Гогерджинлер киби, Ашшур мемлекетинден учаджакъ. Мен оларны эвлерине ерлештиреджегим, – дей РАББИ.
Олар Мысыр мемлекетине къайтмайджакъ, лякин, Менден юзь чевиргенлери ичюн, оларнынъ падишасы Ашшур оладжакъ.
Эфраим акъылсыз гогерджин киби олды: де мысырлыларны ярдымгъа чагъыра, де Ашшургъа кете.
Олар къайтты, амма Юдже Раббиге дегиль, ишанчсыз яй киби олды. Башлыкъларыны арсыз тиллери ичюн къылычнен ольдюрир, бунынъ ичюн оларнынъ устюнден Мысыр топрагъында кулерлер.
Манъа къурбан-бахшышларыны кетиргенде, айванларны соялар ве этлерини ашайлар. РАББИ оларны къабул этмез. Шимди О, къабаатларыны акъылгъа кетирир, гуналары ичюн джезалар, ве олар Мысыргъа къайтар.
Бутюнлей ёкъ олмакътан къуртулмагъа чаре тапсалар биле, Мысыр мемлекети оларны топлайджакъ, онынъ баш шеэри Ноф оларны комеджек. Кийик отлар къыйметли кумюш эшьяларыны сараджакъ, когемлик чадырларыны басаджакъ.
Топракъ сизден эвель яшагъан халкъларны къускъаны киби, сиз топракъны арамлайджакъ вакъытта о, сизлерни де къусаджакъ.
Меним эписи низамнамелеримни ве къарарларымны тутунъыз ве беджеринъиз. Сонъра Мен сизлерни яшамагъа алып кетеджек топракъ сизлерни къусмайджакъ.
Топракъны даимий оларакъ сатманъыз. Топракъ Менимкидир, сиз исе Менде яшагъан кельмешексинъиз.
Шунынъ ичюн РАББИ бойле дей: – Апайынъ шеэрнинъ бир ороспусы оладжакъ, огъулларынънен къызларынъ къылычнен ольдюриледжек, сенинъ топрагъынъ ольчю йипинен пай этиледжек, сен исе арам ерде оледжексинъ. Исраиль исе мытлакъа озь мемлекетинден сюргюн этиледжек.
Турынъ да, кетинъиз мындан, – бу мемлекет раатлыкъ ери дегиль. Пислиги ичюн онъа фена оладжакъ, о, дешетли ёкъ этиледжек.
Пётр: – Ёкъ, асла, Раббим! Мен ич бир вакъыт кирли я да арам шей ашамадым, – деди.
Сизге яхшылыкъ япкъанда ве сизни чокълаштыргъанда, РАББИ пек севинген эди. Сизни ёкъ эткенде ве сизни къыргъанда да ойле пек севинеджек. Саип олмакъ ичюн кетеяткъан топракътан сен чекип чыкъарыладжакъсынъ.
Сонъ РАББИ сени, «бир даа бу ёлны корьмезсинъ», деген ёлнен гемилер устюнде Мысыргъа къайтараджакъ. Анда душманларынъа къуллукъкъа сатылырсыз, лякин сизни кимсе сатын алмаз.
бугунь кок ве ерни шаат оларакъ чагъырып ант этем ки, бу топракътан мытлакъа тез-тез гъайып оладжакъсынъыз. Онынъ саиплери олмакъ ичюн, сиз бугунь Иорданны кечсенъиз де, анда чокъ вакъыт яшамайджакъсынъыз, лякин мытлакъа ёкъ оладжакъсынъыз.
Алланъыз олгъан РАББИ сизге берген эписи яхшы сёзлерини насыл ерине кетирген олса, ойле де Алланъыз олгъан РАББИ сизге берген бу яхшы топракътан сизни къырып ташламагъандже, эр бир яман сёзюни ерине кетиреджек.