Кереги къадар бильгиси олмагъан халкъым гъайып олур. Сен бильгини ред эткенинъ ичюн, Мен сени руханийлик этмектен ред этеджегим. Сен Алланънынъ Къануныны унуткъанынъ ичюн, Мен де сенинъ балаларынъны унутаджагъым.
О, менден: – Амос, сен не коресинъ? – деп сорады. – Бир сепет пишкен мейваны, – деп джевап къайтардым мен. О заман РАББИ манъа: – Исраиль халкъымнынъ сонъу кельди. Бир даа оларны багъышламайджагъым, – деди.
– Мына, Мен буюраджагъым ве Исраиль эвини бутюн халкълар арасында сачаджагъым. Элекнен ун элеген киби, Мен оларны элеп темизлейджегим, бир урлукъ исе ерге тюшмейджек.
О вакъыт еудийлер: – О къайда бараджакъ экен де, биз Оны тапалмайджакъмыз? – дедилер озьара. – Бельки О, юнанлар арасында даркъалып кеткен еудийлерге барып, юнанларны огретмеге истейдир?