2 Исраиллилер менден ярдым истейджек: «Алламыз! Биз Санъа инанамыз!»
– Меннен кель, РАББИнинъ сёзлерини насыл гъайретнен туткъанымны бакъ, – деди Еху. Бойле этип о оны арабасында алып кетти.
Амма, Исраильни гуналаргъа батыргъан Неват огълу Еровоамнынъ гуналарындан вазгечмеди, Бет-Эльдеки ве Дандаки алтын бузавлардан вазгечмеди.
«РАББИнинъ Сарайы, РАББИнинъ Сарайы, РАББИнинъ Сарайы бу ердедир!» – деген алдатыджы сёзлерге ишанманъыз.
Сонъра Мен кетип, ериме къайтаджагъым. Олар озь къабаатларыны танып, Мени къыдырмагъандже, Мен еримде къаладжагъым.
Лякин Исраиль яхшылыкъны ред этти, шунынъ ичюн душманлар оларны къувалайджакъ.
Шеэрнинъ башлыкълары къапар алып, суд этелер, руханийлери парагъа огретелер, пейгъамберлери акъчагъа фал бакъалар. Айны заманда олар РАББИге таяналар, «РАББИ бизим арамызда, башымызгъа бир беля тюшмейджек», – дейлер.
Сонъ къалгъан къызлар келип: «Эфендим, эфендим! Бизге ачып бер!» – дедилер.
Манъа: «Раббим, Раббим!» – дегенлернинъ арасындан Кок Падишалыгъына тек базылары кирип оладжакъ. Анда тек Коклердеки Бабамнынъ истегенини беджергенлер киреджеклер.
Эв Саиби турып къапуны къапаткъанда, сиз тышарыда къалып: «Рабби! Бизге ачып бер!» – деп къапуны такъылдата башлайджакъсыз. Лякин О сизге: «Ким ве къайдан олгъанынъызны бильмейим», – деп джевап береджек.
Олар Алланы къабул эткенлери акъкъында айталар, амма озь ишлеринен Оны ред этелер. Олар сёз динълемеген, ич бир яхшы шейге ярамагъан пис адамлардыр.
«Мен Оны билем», – деген, лякин Онынъ эмирлерини беджермеген адам яланджыдыр, ве онда акъикъат ёкъ.