14 Исраиль Яратыджысыны унутты, путларгъа ибадетханелерни ясады, Ехуда бир чокъ янына барылмаз шеэрни къурды. Амма Мен оларнынъ шеэрлерине атеш ёллайджагъым, ве о, къалелерини ашап битиреджек.
Еровоам ибадет тёпелеринде ибадетханелер къурдурды. Анда Левий къабилесинден дегиль де, халкътан олгъан адий адамларны руханийлер япып къойды.
Неват огълу Еровоамнынъ япкъан гуналары аз олгъандайын, о, сидонлыларнынъ падишасы Этбаалнынъ Изевель къызына эвленип, Баалгъа хызмет этип ве онъа табынып башлады.
Хизкия 14-юнджи йыл падишалыкъ эткенде, Ашшур падишасы Санхерив Ехуданынъ бутюн пекитильген шеэрлерине къаршы чыкъып, оларны алды.
О, даа сахрада къуллелер къурды ве чокъ къуюлар къаздырды, чюнки онынъ Шефелада ве тегизликте чокъ айваны бар эди. Онынъ дагъларда ве Къармелде топракъны ишлеген къуллары ве юзюмджилери де бар эди, чюнки о, топракъны пек севе эди.
Ётам Ехуда дагъларында шеэрлер къурды, орманларда исе къалелер ве къуллелер къурды.
РАББИге шукюр этсинлер буюк севгиси ичюн, инсан огъулларына косьтерген аджайип ишлери ичюн!
О, шан ве шурет ичинде, мукъаддес мескенинде – къудрет ве гузеллик!
Сени къуртаргъан Алланъны унуттынъ, сени сакълагъан Къаянъны акъылынъа кетирмединъ, бунынъ ерине шенълендирген багъларны осьтюрдинъ, ябан юзюм пытагъындан чубукъ сачтынъ.
О, къолумнынъ яратувы олгъан озь балаларыны кореджек, балалары Адымны Азиз оларакъ саяджакълар, Якъупнынъ Алласыны Азиз саяджакълар, Исраильнинъ Алласындан къоркъаджакълар.
Батыр киби, РАББИ чыкъаджакъ, дженкчи киби, ачувгъа толаджакъ. Гудюрди киби, гъазап толу олып, къычыраджакъ, душманларыны енъеджек.
Шунынъ ичюн устьлерине къызгъын ачувыны тёкти, шиддетли дженкни ёллады. Чевре-четлерини атеш сарды, амма олар анъламай эди, оларны якъа эди, амма фаркъына бармадылар.
Шуретимни макътамакъ ичюн, Мен Озюме бу халкъны яраттым.
– Кирпичлерден япылгъан эвлер йыкъылгъан олса да, ёнма таштан къурармыз. Инджир тереклер кесильген олса да, ерлерине кедр сачармыз, – айталар.
О вакъыт бутюн халкъ, Эфраим ве Самариеде яшагъанлар буны анълайджакълар. Къопайланып, кибирли юрекнен:
Лякин Мени динълемесенъиз, раатлыкъ куню сизде мукъаддес куню олмаса ве бу куньде Ерусалимнинъ къапуларындан юк кирсетсенъиз, шеэр къапуларында атеш янаджакъ ве Ерусалимнинъ сарайларыны якъып, ёкъ этеджек ве ич сёнмейджек».
Къыз озь ильванларыны, келин озь келин урбасыны унутып олурмы? Халкъым исе сайылмаз куньлерден берли Мени унутты.
Деделери Баал ичюн Адымны насыл унуткъан олсалар, олар да бири-бирлерине тюшлерини анълатып, халкъыма Адымны унуттырмагъа истейлерми?
Бош тёпеликлерден бир сес, Исраиль огъулларынынъ аджыныкълы агълавы эшитиле. Олар догъру ёлдан урулдылар, РАББИни, оларнынъ Алласыны унуттылар.
Олар бутюн берекетинъизни ве ашларынъызны ашайджакълар, огъулларынъызны ве къызларынъызны ольдюреджеклер, къой-эчкилеринъизни ве малынъызны ашап битиреджеклер, юзюм ве инджирлеринъизни ашап къояджакълар, сиз ишангъан къавийлештирильген шеэрлеринъизни къылычларнен йыкътыраджакълар.
Шунынъ ичюн РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Мени унуткъанынъ ве Менден вазгечкенинъ ичюн, масхаралыгъынъ ве ороспулыгъынъ ичюн джезаны ал.
Мен оларгъа чобанлыкъ эттим, ве олар тойгъандже ашадылар. Тойгъан сонъ исе юреклери къопайды, ве олар Мени унутты.
Мен оны джезалайджагъым, чюнки о, Баал путларына хызмет эте, оларгъа къокъулы отларны якъа, юзюклер ве герданлыкъларнен безенип, ойнашларынынъ артындан кетти, Мени исе унутты, – дей РАББИ.
Кереги къадар бильгиси олмагъан халкъым гъайып олур. Сен бильгини ред эткенинъ ичюн, Мен сени руханийлик этмектен ред этеджегим. Сен Алланънынъ Къануныны унуткъанынъ ичюн, Мен де сенинъ балаларынъны унутаджагъым.
Тир диварларына атеш ёллайджагъым, о, къавийлештирильген сарайларыны якъып ташлайджакъ.
Теман шеэрине атеш ёллайджагъым, о, Боцранынъ къавийлештирильген сарайларыны якъып ташлайджакъ.
Рабба шеэрининъ диварларында атеш якъаджагъым, о, къавийлештирильген сарайларыны якъып ташлайджакъ. О уруш куню адамлар чокъ багъыраджакъ, уджюм куню боран къутураджакъ.
Хазаэлнинъ эвине атеш ёллайджагъым, о, Бен-Хададнынъ къавийлештирильген сарайларыны якъып ташлайджакъ.
Ехудагъа атеш ёллайджагъым, о, Ерусалимнинъ къавийлештирильген сарайларыны якъып ташлайджакъ.
Биз – Онынъ япкъанымыз, хайырлы ишлер япмакъ ичюн, Иса Месихте янъыдан яратылгъанмыз. Алла бизге бу ишлерни эвельден азырлап къойды.
Сени дюньягъа кетирген Къаяны унуткъансынъ, сени дертнен догъгъан Алланы акъылынъдан чыкъаргъансынъ.