Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Хошеа 7:13 - Мукъаддес Китап

13 Менден узакълашкъанлары ичюн, башларына беля! Менден вазгечкенлери ичюн, олар ёкъ этиледжек! Мен оларны къуртардым, олар исе Меним акъкъымда ялан айтты.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Хошеа 7:13
42 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Олар – Сенинъ къулларынъ ве Сенинъ халкъынъ, Сен оларны улу къудретинънен ве буюк кучюнънен къуртардынъ.


Олар Аллагъа: «Бизден узакъ тур! – дедилер. – Къудретли Алла бизге не япып олур?»


Къаранлыкъта, олюм кольгесининъ тюбюнде къалдылар, демир зынджырларында азап чеке эдилер,


– Инат огъулларнынъ башларына беля! – дей РАББИ. – Олар Менден сорамайып, ниетлерини беджерелер, Менден рухланмайып, башкъаларнен бирлешелер, гунагъа гуна къошалар.


Менден сорамайып, Мысыргъа кетелер, фыравундан ярдым сорайлар, Мысырнынъ къолу астында сакъланмагъа истейлер.


Вай-вай-вай! Мысырдан ярдым сорап кеткенлернинъ башына беля! Атларгъа таяналар, дженк арабаларынынъ чокълугъына ве аскерлерининъ буюк кучюне ишаналар, Исраильнинъ Азизине исе къулакъ асмайлар, РАББИни къыдырмайлар.


– Къоркъма, Якъуп-къурт, Исраиль акъайлары! Санъа Мен ярдым этеджегим, – дей РАББИ, сени сатын алгъан Исраильнинъ Азизи.


Эй, Якъуп! Эй, Исраиль! Сени яраткъан, дюньягъа кетирген РАББИ шимди бойле дей: – Къоркъма! Мен сени сатын алдым, сени адынънен чагъырдым; сен Менимсинъ!


РАББИге къаршы чыкътыкъ, Ондан вазгечтик, Алламыздан юзь чевирдик. Зорбалыкъ ве хаинлик акъкъында айттыкъ, ялан сёзлерини тюшюнип, сёйледик.


– Олар керчектен Меним халкъым, Мени алдатмайджакъ балаларымдыр, – деди РАББИ ве оларнынъ Къуртарыджысы олды.


Бу халкъ акъкъында РАББИ бойле дей: – Аякъларыны тутмайып, токътамаздан кезмеге севгенлери ичюн, РАББИ олардан разы дегиль, къабаатларыны акъылында тутар, гуналары ичюн джезалар.


Мени РАББИге, сизинъ Алланъызгъа, ёллап, сизлер озьлеринъизге къаршы гуна къазандынъыз. Сиз: «РАББИге, Алламызгъа бизим адларымыздан дува эт. РАББИ, бизим Алламыз нени айтса, бизге бильдир де, бизлер япармыз», – дединъиз.


– Биз Вавилонны бакъа эдик, амма о, яхшы олмады. Айдынъыз, оны ташланъыз, эр биримиз озь топрагъымызгъа кетейик. Онынъ акъкъындаки къарар коклерге тараф котерилип, булутларгъа къадар етти.


эписи къардашларынъыздан, Эфраимнинъ бутюн эвлятларындан насыл вазгечкен олсам, сизлерден де вазгечеджегим.


Таджымыз башымыздан тюшти; бизге беля; гуна яптыкъ!


Беля! Сени беля алсын! – дей РАББИ-ТААЛЯ. – Эписи яман ишлеринъден гъайры,


– Исраиль мемлекетинде не ичюн бойле сёзлерни айтасынъыз: «Бабалар экши юзюм ашады, балаларынынъ исе тишлери къамашты»?


Сизлер: «Раббининъ ёлу догъру дегиль», – дерсинъиз. Эй, Исраиль халкъы, динъле! Меним ёлум догъру дегильми? Сизлернинъ ёлларынъыз догъру дегиль!


Меним къойларым эписи дагъларда ве юксек байырларда быралкъыланалар. Меним къойларым бутюн ер юзюне дагъылдылар, оларны не сорагъан, не къыдыргъан бар.


Эфраим этрафымны яланнен сарды, Исраиль халкъы алдавнен Мени ортагъа алды. Ехуда исе даа Алланен, о, Азиз Аллагъа даа садыкъ.


Мен исраиллилерни чокъ чагъырдым, олар исе эп узакълаша эди. Олар Баалларгъа къурбанларны кетире, путларгъа къокъулы отларны якъа эди.


Олар РАББИге хиянетлик этти, башкъалардан пич балаларны тапты. Шимди янъы ай эм оларны, эм мал-мульклерини ашап битиреджек.


Мен Исраильге шифа берген вакътында, Эфраимнинъ къабааты ве Самариенинъ ярамазлыгъы ачыла. Олар алдата, хырсызлар эвлерге кире, сокъакъ бою айдутлар сыдыра.


Олар яманлыкъларынен – падишаны къувандыра, яланларынен – башлыкъларыны шенълендире.


Балаларыны осьтюрип-буютселер де, эп бир оларны баласыз япаджагъым. Мен олардан узакълашаджакъ вакъытта башларына буюк беля олур!


Олар Алламны динълемегенлери ичюн, О, оларны ред этеджек. Халкълар арасында олар эвсиз гъурбетчи оладжакъ.


Юнус озю оларгъа РАББИден къачып юргенини айтып берди. Буны эшиткен денъизджилер пек къоркътылар ве ондан: – Не ичюн сен бойле яптынъ? – деп сорадылар.


Юнус исе РАББИден Таршишке къачмагъа истеди. Яфагъа келип, Таршишке кетеджек бир гемини тапты. Ёл парасыны берди, РАББИден къачайым деп, денъизджилернен берабер Таршишке бармакъ ичюн, гемиге минди.


Шеэр байлары залымлыкъкъа толу, анда яшагъанлар ялан айталар, озь тиллеринен алдаталар.


Мен сени Мысыр топракъларындан чыкъардым, къуллукъ еринден сени сатын алдым, сенинъ огюнъде Мусаны, Харунны ве Мерьемни йибердим.


‌Эй, Ерусалим, Ерусалим! Пейгъамберлерни ольдюрген ве онъа ёлланылгъан адамларны ташларнен ургъан шеэр! Тавукъ озь чипчелерини къанатлары астында насыл топласа, Мен де къач кере сенинъ балаларынъны Озь яныма топламагъа истедим, сизлер исе истемединъиз.


Унутма: сен де Мысыр топрагъында къул эдинъ, ве Алланъ олгъан РАББИ сени сатын алды. Шунынъ ичюн бугунь санъа бу шейни эмир этем.


Эгер: «Биз гуна япмадыкъ», – десек, Оны яланджы этип косьтеремиз ве Онынъ Сёзю ичимизде булунмай.


Сонъ бакъсам, кокнинъ ортасында учкъан бир къартал кучьлю сеснен айткъаныны эшиттим: – Беля, беля, ер юзюнде яшагъанларнынъ алы беля! Боразанларыны чаладжакъ башкъа учь мелекнинъ боразан сесинден буюк беля оладжакъ!


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ