11 Халкъымны сюргюнликтен къайтаргъанымдан сонъ, санъа да, Ехуда, джеза куню, оракъ вакъты киби, келеджек.
Эюп достлары ичюн дува эткенден сонъ, РАББИ онъа эвельки барлыгъыны къайтарды. Бундан гъайры, РАББИ Эюпта олгъанынынъ эки къат зиядесини берди.
Эгер эвни РАББИ къурмаса, къуруджылар бошуна ишлер. Эгер шеэрни РАББИ къорчаламаса, къаравуллар бошуна юкъламайып турар.
Къулагъынъны меним тарафыма тутып, манъа джевап бер, я РАББИ, чюнки мен заваллы ве факъырым.
– Сен де, къулум Якъуп, къоркъма, – дей РАББИ, – отюнъ патламасын, Исраиль! Бакъынъыз, Мен сени къуртараджагъым, сени ве эвлятларынъны узакъ мемлекеттен, эсирлик топрагъынъдан къайтараджагъым. Якъуп къайтып, тынч ве аман-эсен яшайджакъ, оны кимсе къоркъузмайджакъ.
Ордуларнынъ РАББИси, Исраильнинъ Алласы, бойле дей: – Вавилон къызы – басылаяткъан арман кибидир, аз къалды да, оракъ вакъты келеджек.
Оракъларынъызны ишлетинъиз, – ашлыкъ пишти. Келинъиз, юзюмни басынъыз, – юзюм сыкъылгъан ерлер толу, шарап фычылары ташалар. Халкъларнынъ яманлыкълары пек буюк!
Амма олар РАББИнинъ тюшюнджелерини бильмейлер, Онынъ ниетлерини анъламайлар. О исе оларны, армангъа богъдай культелери киби, топлады.
Бу виляет Ехуда халкъындан къалгъанларгъа къаладжакъ. Олар анда къойларыны отлатаджакъ, акъшамлары Ашкелон эвлеринде раатланаджакъ. РАББИ, оларнынъ Алласы оларны бакъаджакъ, сюргюн этильгенлерни арткъа алып кетиреджек.
Башкъа бир мелек Алланынъ Сарайындан чыкъып, булутнынъ устюнде Отургъангъа кучьлю сеснен бойле деди: – Оракъ вакъты кельди. Ернинъ берекети пишти. Орагъынъны чалыштырып ор.