10 Исраиль эвинде дешетли шейлерни корьдим: Эфраим анда ороспулыкъкъа батты, Исраиль арамланды.
Лякин о, акъсакъаллар онъа берген меслеатына къулакъ асмады, берабер оськен ве онъа хызмет эткен яш йигитлернен акъыл танышты.
О, шуны Еровоам япкъан гуналары ве бутюн Исраильни гуналаргъа батыргъаны ичюн, Исраильнинъ Алласы олгъан РАББИни ачувландыргъаны ичюн япты.
РАББИ олгъан Алласы Исраиль огъулларыны Мысыр падишасы олгъан фыравундан къуртарып, Мысыр топракъларындан чыкъаргъан олса да, исраиллилер РАББИге къаршы гуналар япты, башкъа аллаларгъа табындылар,
Бунынъ ичюн РАББИ бойле дей: – Халкълардан соранъыз, бунъа ошагъан бир шейни ким эшитти? Исраиль къызы пек джиренч шейлер япты.
Ерусалим пейгъамберлери арасында да къоркъунчлы шейни корьдим: ороспулыкъ этелер, яланнен яшайлар, яманлыкъ эткенлерге къол туталар, кимсе яманлыгъындан къайтмай. Меним ичюн эписи – Содом киби, шеэрнинъ халкъы – Гомора киби олды.
Ёшия падишалыкъ эткенде, РАББИ манъа бойле деди: – Имансыз Исраиль къызы нелер эткенини корьдинъми? Эр юксек байыргъа котерилип, эр даллы терек тюбюне барып, анда ороспулыкъ этти.
Охола даа Менимки олгъанда, ороспулыкъ этип башлады ве ойнашлары олгъан къомшу ашшурлыларгъа юрекнен берилип, истекнен артындан кетти.
О, ашшурлыларнынъ эписинен, кимни истесе, эр кеснен, энъ яхшы акъайларынен ороспулыкъ япты, оларнынъ путларынен о озюни арамлады.
Ороспулыкъ, шарап ве юзюм шырасы адамларны акъылдан айыра.
Халкъым агъач путунен акъыл таныша, таягъындан джевап ала, ороспулыкъ руху оларны ёлдан урды. Олар Алласына къаршы ороспулыкъ япып, Оны къалдырды.
Эфраим путларгъа япышты. Быракъ оны!
Мен Эфраимни билем, Исраиль де Менден сакъланмаз. Эй, Эфраим, сен ороспулыкъ япасынъ, эй, Исраиль, сен арамландынъ.