Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Хошеа 6:1 - Мукъаддес Китап

1 Беля вакътында олар Менден ярдым сорайджакъ ве: «Айдынъыз, РАББИмизге къайтайыкъ! О, хасталыкъ берди – О да тедавийлер, О, урды – О да яраларымызны сарар, – дейджек.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Хошеа 6:1
36 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Хаберджилер падишанынъ ве онынъ башлыкъларынынъ мектюплерини бутюн Исраиль ве Ехуда топракъларына алып кеттилер ве, падишанынъ буюргъанына коре, бойле дей эдилер: – Эй, Исраиль огъуллары! Ибраим, Исхакъ ве Исраильнинъ Алласына РАББИге къайтынъыз. Сонъ О да, Ашшур падишаларынынъ къолундан сагъ къалгъанларынъызгъа къайтар.


Онынъ гъазабы мени парчалай, мени кореджек козю ёкъ, манъа тишлерини гъыджырдата. Душманларым манъа козьлерини тиклей,


Къудретлиге айлансанъ, янъыдан котерилирсинъ, тек яманлыкъны чадырынъдан узакълаштыр.


Лякин О, сессиз къалса, Оны ким къабаатлап олур? Юзюни гизлесе, Оны ким корип олур? Эм халкъкъа, эм бир адамгъа бир олур,


О, эм яралар, эм яраларны сарар. Урса биле, къоллары шифа берер.


Бош путларгъа ибадет эткенлерни кореджек козюм ёкъ, мен тек РАББИге ишанам.


Я РАББИ, ачувынъда тазирлеме мени, гъазабынъда мени джезалама!


Шунынънен, Йишай огълу Давутнынъ дувалары битти.


ольдюрмек вакъты ве тедавийлемек вакъты; йыкъмакъ вакъты ве къурмакъ вакъты;


О куню адамлар Яраткъангъа бакъаджакъ, козьлери Исраильнинъ Азизини кореджеклер.


Чокъ халкълар келип, бойле дейджек: – Айдынъыз, РАББИнинъ дагъына котерилейик, Якъуп Алласынынъ Эвине кирейик. О бизге Озь ёлларыны корьсетеджек, ве бизлер Онынъ ёлларындан юреджекмиз. О заман РАББИ Сиондан Къанунны огретеджек, Ерусалимден Озь Сёзюни ёллайджакъ.


Сонъ кумюшнен къаплангъан путларынъызны, алтыннен къаплангъан путларынъызны арам деп саяджакъсынъыз, пис шей киби, котерип атаджакъсынъыз, «Кет мындан», – айтаджакъсынъыз.


Ай, кунеш киби, ярыкъ береджек, кунеш исе еди къат кучьлю, еди куннинъ ярыгъы киби, нур сачаджакъ. О куню РАББИ халкъынынъ яраларыны сараджакъ, агъыр яраланувларыны тедавийлейджек.


Яман адам – озь ёлуны, беля кетирген киши – озь къара ниетлерини ташласын ве РАББИге, Алламызгъа, къайтсын. Рабби мераметли олып, оны багъышлайджакъ.


– Арткъа къайтынъыз, ёлдан урулгъан балалар, инатлыгъынъызны тедавийлерим. – Иште, биз Санъа келемиз. Сен – РАББИ, бизим Алламызсынъ.


РАББИ бойле дей: – Сенинъ яранъ яхшы олмаз, хасталыгъынъ агъыр.


Мен санъа шифа берерим, яраларынъны яхшы этерим, – дей РАББИ. – Санъа «ред этильген, кимсе сорамагъан-арамагъан Сиондыр», – дей эдилер.


Олар къасдийлилернен дженк этмеге кетелер, амма оларнынъ эвлери мевталаргъа толаджакълар, Мен оларны ачув ве гъазапнен ураджагъым. Бутюн эткен яманлыкълары ичюн, Мен юзюмни шеэрден чевирдим.


Лякин Мен бу шеэрге илядж ве шифа береджегим, оны яхшы этеджегим, оларгъа аманлыкъ ве акъикъат байлыгъыны ачаджагъым.


– О куньлерде ве о заманларда, – дей РАББИ, – Ехуда огъулларынен берабер Исраиль огъуллары келеджек, агълап-сызлап юреджеклер, РАББИни, оларнынъ Алласыны, къыдыраджакълар.


Сионгъа кеткен ёл акъкъында сорайджакълар, юзьлерини онъа тараф чевирип: «Айдынъыз, РАББИге къошулайыкъ, эбедий унутылмыз васиетини къабул этейик», – дейджеклер.


меним ёлумны къапатты, мени парчалады, ярдымсыз къалдырды;


Олар РАББИнинъ артындан кетеджеклер. Арслан киби, О, ырылдайджакъ. О, сесини береджек, ве огъуллары титреп, гъарптан келеджек.


Бунынъ ичюн Алланъа къайтынъыз, мерамет эйленъиз ве адалетли суд этинъиз, эр вакъыт Алланъа ишанынъыз.


Аллагъа къаршы чыкъкъаны ичюн, Самарие шеэри джезаланаджакъ. Анда яшагъанлар къылычтан оледжек, къучакъ балалары парчаланаджакъ, юклю къадынларынынъ къурсакълары ярыладжакъ.


Ашшур энди бизни къуртармайджакъ, биз бир даа дженк атлары устюне минмейджекмиз. Шимди къолларымызнен япкъан шейлеримизге: «Сиз – бизим аллаларымыз», – айтмайджакъмыз. Оксюз тек Сенде мераметни тападжакъ.


Бундан сонъ Исраиль огъуллары къайтаджакъ ве РАББИни, оларнынъ Алласыны, эм де Давут падишасыны къыдыраджакълар. Олар РАББИден къоркъаджакълар ве сонъки куньлериндеки Онынъ эйилигини буюк урьмет этеджеклер.


Эвни янъыдан сылагъандан сонъ, руханий эвге кирип бакъкъанда, куф даркъалмагъаныны корьсе, руханий эвни темиз деп илян этсин, чюнки куф кечкен эди.


Эй, юзьсюз халкъ! Бельгиленген вакъыт кельмезден эвель, кунь, учып кеткен тоз киби, кечип кетмезден эвель, РАББИнинъ къызгъын гъазабы башынъызгъа тюшмегендже, РАББИнинъ хышым куню кельмегендже, озюнъизге келинъиз, эсинъизни топланъыз!


Энди корюнъиз: Керчектен де, Мен – Одыр! Менден гъайры алла ёкъ! Мен ольдюрем, Мен де яшайыш берем, Мен урам, Мен де тедавийлейим. Меним къолумдан кимсе къуртарып оламаз.


Сен, РАББИ, эм джан бересинъ, эм джан аласынъ, адамларны о бир дюньягъа тюшюресинъ ве коклерге котересинъ.


Смаил эписи исраиллилерге: – Эгер сиз джан-гонъюльден РАББИге къайтсанъыз, араларынъыздан кельмешек аллаларны ве Ашторет путларыны ёкъ этинъиз, ачыкъ юрекнен РАББИге догърулып, тек Онъа ибадет этинъиз. О вакъыт О, сизни фелестинлилерден къуртарыр, – деди.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ