7 Олар РАББИге хиянетлик этти, башкъалардан пич балаларны тапты. Шимди янъы ай эм оларны, эм мал-мульклерини ашап битиреджек.
Инсан огъулларына Сенинъ къудретинъни ве шан-шуретли Падишалыгъынъны бильдирмек ичюн, Падишалыгъынънынъ шурети акъкъында айтарлар, кучь-къудретинъ акъкъында икяе этерлер!
Буюк эйилигинъни хатырлап бильдирирлер, Сенинъ адалетинъе йырлар айтарлар!
Янъы ай куньлеринъиз ве байрамларынъызны кореджек козюм ёкъ; олар Манъа юк олды, оларны ташымакътан болдурдым!
Сен бунынъ акъкъында эшитмединъ, бильмединъ, къулакъларынъ къапалы эди. Биле эдим ки, мытлакъа Менден вазгечеджексинъ, ананънынъ къарнындан башлап, «инат» деп адлана эдинъ.
РАББИге къаршы чыкътыкъ, Ондан вазгечтик, Алламыздан юзь чевирдик. Зорбалыкъ ве хаинлик акъкъында айттыкъ, ялан сёзлерини тюшюнип, сёйледик.
Лякин, керчектен де, апай акъайына насыл хаинлик этсе, сен де, Исраиль эви, Манъа ойле хаинлик эттинъ, – дей РАББИ.
Исраиль халкъы ве Ехуда халкъы Манъа хаинлик эттилер, – дей РАББИ.
Шунынъ ичюн оларгъа бойле айт: «РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Айткъан сёзлеримнинъ ич бири энди кечикмейджек, оларнынъ эр бири ерине келеджектир. Бойле дей РАББИ-ТААЛЯ».
Бутюн къуванчыны токътатаджагъым, о, бир даа озь байрамларыны, янъы айларыны, раатлыкъ куньлерини тутмайджакъ, тайин этильген ич бир топлашувыны япмайджакъ.
Онынъ балаларыны да аджымайджагъым, чюнки олар – ороспулыкънынъ балаларыдыр.
Олар исе Адемге ошап, васиетимни бозды, анда Менден вазгечти.
Менден узакълашкъанлары ичюн, башларына беля! Менден вазгечкенлери ичюн, олар ёкъ этиледжек! Мен оларны къуртардым, олар исе Меним акъкъымда ялан айтты.
Бир айда учь чобанны ёкъ эттим. Мен олардан бездим, олар да Менден юзь чевирдилер.