11 Ороспулыкъ, шарап ве юзюм шырасы адамларны акъылдан айыра.
Шарап мыскъыллай, ички кучьлю сеснен къычыра, оларнынъ артындан эр бир кеткен адам икметли дегиль!
Падишаларгъа ярашмаз, эй, Лемуэл! Шарап ичмек падишаларгъа ярашмаз! Башлыкъларгъа да ички къыдырмакъ келишмез.
Зина эткен адам акъылдан эксик, буны япкъан адам озь джаныны гъайып эте.
Башкъаларынынъ джанларыны агъыртып, икметли адам ахмакъкъа айланыр, къапарлар да юрекни бозар.
Булар да шараптан тентир-ментир юрелер, ичкиджиликтен ёлларыны шашыралар, руханийлернен пейгъамберлер сюрюнелер. Шарапкъа берилип, ичкиджиликтен акъылларыны ашадылар, руяларында янъылалар, тарифлеринде абыналар.
Оларнынъ байрамларында сантыр, арфа, даре ве дюдюк чалыныр, шарап ичилир. Лякин РАББИнинъ ишлерине олар бакъмайлар, Онынъ япкъанларыны корьмейлер.
– Самарие пейгъамберлери арасында чиркин шей корьдим: олар Баалнынъ адынен пейгъамберлик этип, Меним халкъымны, Исраильни ёлдан урдылар.
Халкъым агъач путунен акъыл таныша, таягъындан джевап ала, ороспулыкъ руху оларны ёлдан урды. Олар Алласына къаршы ороспулыкъ япып, Оны къалдырды.
Япкъан ишлери оларгъа Алласына къайтмагъа ёл бермейлер, чюнки оларнынъ ичинде ороспулыкъ руху булуна, ве олар РАББИни танымай.
Эфраим акъылсыз гогерджин киби олды: де мысырлыларны ярдымгъа чагъыра, де Ашшургъа кете.
– Сен ве огъулларынъ Корюшюв Чадырына киргенинъизде, шарап ве башкъа насылдыр ичкилер ичменъиз. Ёкъса, сиз олерсинъиз. Несиллеринъизге бу эбедий низамнаме олсун.
Озюнъизге бакъынъыз, юреклеринъиз ахлякъсыз ишлер, сархошлыкъ ве аят къайгъылары ичюн агъыр олмасынлар. О кунь, тузакъ киби, сизге апансыздан кельмесин!
Авигаил Навалгъа къайтып кельди, бакъса, онынъ эвинде, падишанынъ эвинде киби, той кете, Навал шенълене, зиль сархош. Шунынъ ичюн Авигаил онъа сабагъадже бир шей айтмады.