Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Хошеа 4:1 - Мукъаддес Китап

1 Эй, Исраиль огъуллары! РАББИнинъ сёзюни динъленъиз! РАББИ бу ерде яшагъанларны къабаатлай, чюнки мемлекетте не акъикъат, не мерамет бар, ве адамлар Алланы бильмейлер.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Хошеа 4:1
44 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Микъая джевап берип: – РАББИнинъ сёзлерини динъле! Мен Озь тахтында отургъан РАББИни корьдим. Бутюн коклернинъ ордусы Онынъ сагъ ве сол тарафында турмакъта эди.


Эй, «Содом башлыкълары»! РАББИнинъ сёзюни динъленъиз! Эй, «Гомора халкъы»! Алламызнынъ Къанунына къулакъ асынъыз!


– Айдынъыз, – дей РАББИ, – давамызны бакъайыкъ. Гуналарынъыз къып-къырмызы олса биле, къар киби ап-акъ оладжакъсынъыз, ачыкъ къызыл олса биле, юнь киби бем-беяз этерим.


Эй, мыскъылджылар, Ерусалимдеки халкъкъа падишалыкъ эткенлер! РАББИнинъ сёзюни динъленъиз!


Эй, миллетлер, динълемек ичюн, якъынлашынъыз! Эй, халкълар, къулакъ асынъыз! Ер юзю ве ер устюнде яшагъан эр шей, дюнья ве анда эписи догъгъанлар, динъленъиз!


О куню РАББИ джезалай, о йылы Сион давасы ичюн халкъларнынъ акъларыны бере.


– Шимди исе, Ерусалимде яшагъанлар, Ехуданынъ акъайлары! Юзюм багъымнен не япаджагъымны огретинъиз.


Адалет ичюн агъзыны ачкъан, керчекни къорчалагъан кимсе ёкъ. Бош шейге ишаналар, ялан айталар, яманлыкъ тюшюнип, ярамазлыкъ догъалар.


Аманлыкъ ёлларындан хаберлери ёкъ, юрген ерлеринде адалет ёкъ. Туткъан ёллары къыйыштыр, о ёлдан кеткен эр кес аманлыкъны бильмез.


РАББИнинъ сёзюнден къалтырагъанлар, Онынъ сёзюни динъленъиз: – Сизни корьмеге истемеген, Адым ичюн сизни къувалагъан къардашларынъыз: «РАББИ Озюни шуретинде косьтерсин де, шенълигинъизге бакъайыкъ!» – дейлер. Амма олар масхара оладжакълар.


Мысыр топрагъындан чыкъаргъан кунюмден башлап, бу куньгедже Мен деделеринъизни даима тенбиелей эдим, къайта-къайта: «Сесимни динъленъиз», – деп къандыра эдим.


«Ехуда падишалары ве Ерусалимде яшагъанлар! РАББИнинъ хаберини динъленъиз! Исраильнинъ Алласы, Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: Бакъынъыз, бу ерге бир беля тюшюреджегим. Онынъ акъкъында эр эшиткеннинъ къулакълары къоркъудан чынълайджакъ.


Эй, Якъупнынъ халкъы ве Исраильнинъ эписи сойлары! РАББИнинъ сёзюни динъленъиз!


Шунынъ ичюн сизлернен дава этеджегим, – дей РАББИ, – торунларынъызнен де дава этеджегим.


Гудюрди ер юзюнинъ четлерине къадар етеджек. РАББИ халкъларнен дава этеджек, эр бир джанны суд этеджек, яманларны къылычнен ольдюреджек, – дей РАББИ.


Эй, Ехуданынъ падишасы, Цидкия! РАББИнинъ сёзюни динъле! РАББИ сенинъ акъкъынъда бойле дей: Сен къылычтан ольмейджексинъ,


– Халкъым акъылсыз, Мени танымайлар. Олар – акъылсыз балалар, ич бир шейни анъламайлар. Яманлыкъ япмагъа усталар, яхшылыкъ этмеге исе бильмейлер.


Мемкелет агълайджакъ, юкъарыдаки коклер къарараджакъ. Мен айттым, къарар эттим, пешман этмейджегим, ниетимден къайтмайджагъым.


Мен тюшюндим: – Фукъаре олгъаны ичюн, оларгъа акъыл етмей, РАББИнинъ ёлуны, Алланынъ Къануныны бильмейлер.


Алла, Ордуларнынъ РАББИси, Исраильни ве Ехуданы ташлап кетмеди; Исраильнинъ Азизи огюнде топракълары гуналаргъа толу олса да, олар тул къадын олмадылар.


– Эм кучюги, эм буюги – эр кес арам къазанчны къыдыралар; эм пейгъамберлер, эм руханийлер – эписи алдаталар.


О вакъыт оларгъа: «Бу халкъкъа РАББИнинъ, Алласынынъ сесини динълемей ве насиатыны къабул этмей, – айт. – Акъикъат гъайып олды, агъызларындан алынды».


Эй, къадынлар, РАББИнинъ сёзюни динъленъиз, агъызындан чыкъкъан эр сёзге къулакъ асынъыз. Къызларынъызгъа агъламакъны огретинъиз, бири-биринъизге агълав тюркюлерини йырламакъны окъутынъыз.


Керильген яй окъ атмагъа азыр олгъаны киби, тиллери ялан айтмагъа азырдыр; олар кучьлю, амма курешлери акъикъат ичюн дегиль, бир яландан башкъасына кечелер ве Мени бильмейлер, – дей РАББИ.


Онынъ ичюн Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: – Бакъынъыз, оларны иритип сынайджагъым. Халкъыма башкъа не япып олурым?


Шунынъ ичюн, эй, ороспу, РАББИнинъ сёзюни динъле!


РАББИ Ехуданы да суд этеджек, Якъупны да япкъан ишлерине коре джезалайджакъ, япкъанларына коре акъкъыны береджек.


Якъуп ана къурсагъында биле къардашыны тепти, буюген сонъ исе Алланен курешти.


Эй, руханийлер, буны эшитинъиз! Эй, Исраиль халкъы, дикъкъатнен динъленъиз! Эй, падишанынъ эви, къулакъ асынъыз! Сизлер укюм этиледжексинъиз, чюнки сиз озь путларынъызнен Мицпа шеэринде халкъны къапкъангъа тюшюрдинъиз, Тавор дагъында къоюлгъан бир агъ киби олдынъыз.


Япкъан ишлери оларгъа Алласына къайтмагъа ёл бермейлер, чюнки оларнынъ ичинде ороспулыкъ руху булуна, ве олар РАББИни танымай.


– Эй, акъсакъаллар, буны динъленъиз, бу топракъта яшагъан эр кес, къулакъ асынъыз: Сизинъ заманынъызда я да деделеринъизнинъ заманында бойле бир шей олдымы?


Эй, Исраиль огъуллары, бу сёзлерни динъленъиз! РАББИ сизге, Мысырдан чыкъаргъан бутюн халкъкъа шойле дей:


Шимди РАББИнинъ сёзюне къулакъ ас. Сен: «Исраильге къаршы пейгъамберлик этме, Исхакъ эвине къаршы бир сёз айтма», – дейсинъ.


Эй, дагълар ве ернинъ сарсылмаз темеллери! РАББИнинъ къабаатлавыны эшитинъиз, – РАББИ Озь халкъынен, Исраильнен давалаша.


Амма Оны ич бир вакъыт бильмединъиз. Мен исе Оны билем. Эгер «Оны бильмейим», – десем, сизге ошагъан яланджы олур эдим. Амма Мен Оны билем ве Онынъ Сёзюни тутам.


Алланы акъылда тутмагъа бир шей саймагъанлары ичюн, Алла оларны бозукъ акъыл укюмине берди, ве олар разылыкъ олмагъан ишлерни япып башладылар.


Энди кереги киби, озюнъизни къолгъа алынъыз ве гуна япманъыз! Сизинъ айыбынъызгъа, сизлерден базыларынъыз Алланы бильмейлер.


Рухнынъ иманлылар джемиетлерине айткъан лафларыны къулагъы олгъан эр бири эшитсин. Енъеджек адам экинджи олюмден ич бир зарар корьмез».


Рухнынъ иманлылар джемиетлерине айткъан лафларыны къулагъы олгъан эр бири эшитсин».


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ