3 Онъа бойле дедим: – Сен меним эвимде чокъ яшайджакъсынъ. Ороспулыкъ этме, башкъа акъайларнен ятма. Мен де санъа бойле янашаджагъым.
О ернинъ адамларынен анълашма тизменъиз. Олар, аллаларнынъ оглерине ороспуланып, къурбан чалгъанда, сизни де чагъырырлар. Сиз оларнынъ къурбанындан ашарсыз,
Сонъ эсир этильген вакътында ташыгъан урбасыны устюнден чыкъарып, бир ай девамында эвинъде булунып, анасы-бабасы артындан яныкълап агъласын. Бир ай кечкен сонъ, онъа кирип, акъайы олмакъ мумкюнсинъ, о да апайынъ олур.