Олар анда раат яшайджакъ, эв къураджакъ, юзюмликлерини сачаджакълар. Оларны кореджек козю олмагъан къомшуларыны Мен джезалайджагъым, ве олар къоркъмайып яшайджакълар. О заман Мен – РАББИ, оларнынъ Алласы олгъанымны биледжеклер.
Бутюн юзюмликлерини ве инджир тереклерини бакъымсыз къалдыраджагъым, чюнки о: «Мен буларны къазандым, олар – ойнашларым манъа берген бахшышлардыр» – деди. Мен оларны орманлыкъкъа чевиреджегим, олар кийик айванларгъа аш оладжакъ.
Акъаннынъ устюне атып буюк таш обасыны обаладылар. Оба бу куньге къадар сакъланып къалды. Бундан сонъ РАББИнинъ гъазабы ятышты. О ер бу куньге къадар Акъор вадийи деп адлана.