8 Балаларындан айырылгъан аюв анасы киби, оларгъа атыладжагъым ве кокреклерини йыртаджагъым. Арслан киби, оларны анда ашайджагъым, кийик айванлар оларны парчалайджакъ.
сёзлерини девам этип: – Сен бабанъны ве аскерлерини билесинъ. Олар джесюр адамлар, чёльде баласындан марум олгъан аюв киби ачувландылар. Бабанъ – теджрибели аскер, гедже халкъынен берабер геджелемез.
Шунынъ ичюн Мен оларны инат юреклеринен къалдырдым, бильгенлери киби яшасынлар, дедим.
Яврусындан айырылгъан аювны расткетирмек акъылсызны ахмакълыгъында расткетирмектен яхшыдыр.
Олар, арсланлар киби, багъыралар, яш арсланлар киби, къычыралар. Багъырып, гъаниметни тутар да, алып кетер, ич кимсе къуртулып оламаз.
Эй, эписи кийик айванлар, ормандаки бутюн айванлар! Ашамагъа келинъиз!
Халкъым Манъа чубар йыртыджы къуш киби олды, башкъа йыртыджы къушлар да оны сарды. Кетинъиз, эписи кийик айванларны топланъыз, оны ашап битиринъиз.
Арслан къобасындан киби, РАББИ Озь еринден чыкъты, Онынъ алевли гъазабындан ве ёкъ этиджи ачувындан оларнынъ топрагъы сахрагъа чевирильди.
Бутюн юзюмликлерини ве инджир тереклерини бакъымсыз къалдыраджагъым, чюнки о: «Мен буларны къазандым, олар – ойнашларым манъа берген бахшышлардыр» – деди. Мен оларны орманлыкъкъа чевиреджегим, олар кийик айванларгъа аш оладжакъ.
Мен Эфраимге арслан киби оладжагъым, Ехуда халкъына яш арслан киби атыладжагъым. Мен оларны парчалайджагъым, алыр да кетерим, кимсе оларны къуртармаз.