10 Энди сенинъ падишанъ къаерде? О, эписи шеэрлеринъде яшагъанларны къуртарсын! Сенинъ ёлбашчыларынъ да не ерде? Сен озюнъ: «Бизге падиша ве башлыкъларны бер», – деп, оларны Менден истединъ.
Исраиллилер, Еровоамнынъ къайтып кельгени акъкъында эшитип, оны топлашувгъа чагъырттылар ве бутюн Исраильге падиша этип къойдылар. Давут сюлялесине исе тек Ехуда къабилеси къалды.
Хошеа Мысыр падишасы Согъа эльчилер ёллады ве Ашшур падишасына эр йыллыкъ бергисини тёлемей башлады. Ашшур падишасы Хошеанынъ фитнеджилик япкъаныны бильди, Хошеаны якъалап, оны зиндангъа къапады.
Исраиль озюнинъ Яратыджысындан севинсин, Сион огъуллары озь Падишасындан къувансын!
Эй, батыр, шуретинъ ве дюльберлигинънен берабер, къылычынъны белинъе такъ.
РАББИ – бизим Суд Этиджимиз, РАББИ – Къанун Бериджимиз, РАББИ – бизим Падишамыз, О – бизим Къуртарыджымыз!
Мен – РАББИ, Азизинъиз, Исраильнинъ Яратыджысы, Падишанъыздырым.
Къана, озьлеринъизге япкъан аллаларынъыз къайда? Беля кельгенде, сизни къуртарып олсалар, айды, турсунлар! Шеэрлеринъиз не къадар олса, о къадар аллаларынъыз да бар, эй, Ехуда!
Иште, узакъ мемлекеттен халкъымнынъ къызы къычыра: «Сионда РАББИ ёкъмы, аджеба? Падиша анда дегильми?» – Ябанджы бош путларынен Мени не ичюн ачувландырдылар? – дей Рабби.
Омюримизнинъ нефеси, РАББИнинъ Месихи чукъурда тутулды; бизлер исе: «Халкъларнынъ арасында, онынъ колеткесинде яшайджакъмыз», – дедик.
Энди олар: «Биз РАББИден къоркъмагъанымыз ичюн, бизде энди падиша ёкъ. Падишамыз олса да, о, бизге не япып олур эди?» – дейджеклер.
Амма Мен – сени Мысырдан чыкъаргъан РАББИм, сенинъ Алланъ Мен. Санъа Менден гъайры башкъа алланы бильмеге керекмей. Менден гъайры башкъа къуртарыджы ёкътыр.
Исраиллилер чокъ вакъыт ичинде падишасыз, ёлбашчысыз яшайджакъ. Оларнынъ не къурбанлары, не къурбан ери, не эфод, не эв путлары оладжакъ.
Оларнынъ эписи – фурун киби къызгъын, ёлбашчыларны ютып битирелер. Оларнынъ эписи падишалары йыкъылды, лякин кимсе Мени ярдымгъа чагъырмай.
Менден сорамайып, озьлерине падишаларны къойдылар, хаберим олмайып, башлыкъларыны сайладылар. Кумюш ве алтынларындан озьлерине путлар ясады, шунынъ ичюн де олар гъайып олды.
РАББИ бутюн дюньянынъ падишасы оладжакъ. О куню тек бир РАББИ оладжакъ, Онынъ тек бир Ады къаладжакъ.
О вакъыт Натанель: – Равви, Сен Алланынъ Огълусынъ, Исраильнинъ Падишасысынъ! – деди.
РАББИ Смаилге: – Халкъ санъа не десе де, оларны динъле. Олар сени дегиль де, Меним падишалыгъымны ред эттилер.