9 Амма Мен, Мысырдан башлап, – сенинъ Алланъ олгъан РАББИм, байрам куньлеринде киби, сени бир даа чадырларда ерлештиреджегим.
Балалар буюдилер. Исав уста авджы, тарла адамы олды. Якъуп исе чадырларда яшагъан юваш адам олды.
О заман падиша Натан пейгъамберге: – Мына мен кедр агъачындан ясалгъан эвде яшайым, Алланынъ Сандыгъы исе – чадыр тюбюнде, – деди.
Сонъ, язылгъанына коре, Чалашлар Байрамыны яптылар ве эр кунь, куннинъ теркибине коре, бельгиленген сайыда бутюнлей якъыладжакъ къурбанларны чалдылар.
«Эй, халкъым, динъле, Мен айтаджагъым! Эй, Исраиль, санъа къаршы шаатлыкъ береджегим. Мен – Аллам, Сенинъ Алланъ.
– Мен – РАББИм, сенинъ Алланъдырым. Мен сени Мысыр топрагъындан, сен къуллукъ эткен ерден алып чыкътым.
Ойле несиль бар ки, озюни тер-темиз саяр, лякин озь арамлыгъындан элялланмагъан.
эвлер къурманъыз, урлукъ сачманъыз, юзюм багъларыны асраманъыз. Бу шейлер сизде олмасын, лякин омюрбилля чадырларда яшанъыз. О заман долашып юрген топрагъынъызда узун вакъыт девамында яшайджакъсынъыз».
Къушларгъа толу бир къафес киби, эвлери ялангъа толудыр, онынъ ичюн олар юкселип, байыдылар,
Танъ агъаргъанда, Исраильнинъ падишасы мытлакъа гъайып оладжакъ. Исраиль яш бала олгъанда, Мен оны пек севдим. Мен огълумны Мысырдан чагъырдым.
Амма Мен – сени Мысырдан чыкъаргъан РАББИм, сенинъ Алланъ Мен. Санъа Менден гъайры башкъа алланы бильмеге керекмей. Менден гъайры башкъа къуртарыджы ёкътыр.
Анда онъа юзюмликлерни береджегим, Акъор вадийини онынъ ичюн умют къапусы япаджагъым. Анда о, яшлыгъында киби, Мысырдан чыкъкъан куньлерде киби, тюркюлер йырлайджакъ.
Сизинъ теразенъиз, теразе ташларынъыз, ашлыкънынъ ольчюси эфа ве ичерликнинъ ольчюси хин догъру олсун. Мен – РАББИм, сизни Мысырдан чыкъаргъан Алланъыз.
Мен – РАББИм, сизинъ Алланъыз. Мен сизни Мысыр топрагъындан алып чыкъардым, къуллукътан къуртардым, боюндырыгъынъызны парладым, сизге баш эгмейип кетмеге ёл бердим.
Мен сени Мысыр топракъларындан чыкъардым, къуллукъ еринден сени сатын алдым, сенинъ огюнъде Мусаны, Харунны ве Мерьемни йибердим.
Сатын алгъан адамлар къойларны соялар, амма джеза къазанмайлар. Саткъанлар исе: «Аллагъа шукюр, бай олдым!» – дейлер. Чобанлар да оларны аджымайлар.
Мен – РАББИм, сизинъ Алланъыз. Сизинъ Алланъыз олмакъ ичюн, Мен сизлерни Мысыр топрагъындан чыкъардым! Мен – РАББИм, сизинъ Алланъыз!
Еудийлернинъ Чалашлар Байрамы якъынлаша эди.