6 Къылыч оларнынъ шеэрлерини ураджакъ, къапу мандалларыны ёкъ этеджек, къара ниетлери ичюн оларны ашайджакъ.
Олар азлашып къалдылар, зулум, беля ве къайгъыдан йыкъылдылар.
Кимде акъылы олса, буларны акъылында тутаджакъ, РАББИнинъ буюк севгисини анълайджакъ.
Юзюм чечеклери тюшкен сонъ, салкъымлары аман-аман пишкенде, джыймакътан эвель, юзюмликнинъ пытакълары пычакънен кесиледжек, чубукълары къопарылып атыладжакъ.
Янына барылмаз шеэр бошап къалды, яшагъан ерлери, сахра киби, адамсыз, бакъымсыз олды. Анда бузавлар отлап раатланыр, филислерини ашап битирир.
– Инат огъулларнынъ башларына беля! – дей РАББИ. – Олар Менден сорамайып, ниетлерини беджерелер, Менден рухланмайып, башкъаларнен бирлешелер, гунагъа гуна къошалар.
РАББИ Исраильнинъ эм башыны, эм къуйругъыны кеседжек, бир куньде эм пальма фиданларыны, эм къамышларыны да кесип атаджакъ.
Олар бутюн берекетинъизни ве ашларынъызны ашайджакълар, огъулларынъызны ве къызларынъызны ольдюреджеклер, къой-эчкилеринъизни ве малынъызны ашап битиреджеклер, юзюм ве инджирлеринъизни ашап къояджакълар, сиз ишангъан къавийлештирильген шеэрлеринъизни къылычларнен йыкътыраджакълар.
– Къасдийлилерге ве Вавилонда яшагъанларгъа, башлыкъларгъа ве акъыллы адамларгъа къаршы къылыч котерильди! – дей РАББИ.
Араба къапулары ерге тюшти, Рабби мандалларыны йыкъып, къырып ташлады! Шеэрнинъ падишасынен башлыкълары башкъа халкъларгъа сюргюнликке кетти; Къанун ёкъ олды, пейгъамберлер де РАББИден хаберлерни алмай.
Негев чалылыгъына бойле айт: «РАББИнинъ сёзюни динъле. РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Бакъ, сенинъ ичинъде атеш туташтыраджагъым. О, эр ешиль терегинъни ве эр къуру терегинъни якъаджакъ. Алевленген атеш сёнмейджек ве Негевден шимальгедже бутюн ерни якъаджакъ.
Шунынъ ичюн халкъынъыз арасында дженк дешетлери пейда оладжакъ. Шалман дженкте Бет-Арбелни йыкъкъаны киби, бутюн къавий къалелеринъиз йыкъыладжакъ. О куню аналар балаларынен берабер ольдюрильди.
Бузав путуны бахшыш оларакъ буюк падишагъа, Ашшур мемлекетине алып кетеджеклер. Эфраим масхара оладжакъ, озь къара ниети ичюн Исраиль утанаджакъ.
Исраиль инат тана киби олды. РАББИ оларны, къозуны киби, ачыкъ отлакъта бакъармы, аджеба?
Эфраим путларгъа япышты. Быракъ оны!
Башынъызгъа васиет ичюн джезалайджакъ къылыч кетирип тюшюреджегим. Сиз шеэрлеринъизде сакъланаджакъсынъыз, Мен сизинъ аранъызгъа веба хасталыгъыны ёллайджагъым, ве сиз душман къолларына тюшеджексинъиз.
Шеэрлеринъизни йыкъаджагъым, азиз ерлеринъизни бошатаджагъым, сиз чыкъаргъан хош къокъуларынъызны дуймайджагъым.
Сизлерни исе халкълар арасында дагъытаджагъым, артынъызгъа къылыч ёллайджагъым. Топрагъынъыз харап къаладжакъ, шеэрлеринъиз бозуладжакълар.
РАББИ-ТААЛЯ Озю-Озюнен ант этти. РАББИ, Ордуларнынъ Алласы, бойле дей: – Якъупнынъ къопайлыгъындан джиренем, къавийлештирильген сарайларындан юрегим къайта. Шеэрни ве ичиндеки эр шейини душман къолуна береджегим.
Мемлекетинъдеки шеэрлеринъни бербат этеджегим, эписи пекитильген ерлеринъни йыкъаджагъым.
– Мына, фурун киби янгъан кунь келе. О вакъыт эписи къопайлар ве яманлыкъ япкъанлар тобан киби оладжакълар, ве келеяткъан кунь оларны якъаджакъ, – дей Ордуларнынъ РАББИси. – Оларда не тамыр, не пытакъ къалдырылмайджакъ.
Бутюн топрагъынъда сен юксек ве пекитильген диварларгъа умют эткенсинъ. Олар эписи яшагъан ерлеринъни сарып аладжакъ ве бу диварларны йыкъаджакълар. Алланъ олгъан РАББИ санъа берген бутюн топрагъынъда яшагъан ерлеринъни сарып аладжакълар.
Тышарыда акъайларны къылыч урар, ичериде айны шу шейни дешет япар: йигитлерни ве къызларны, бебейлерни, чал къартларны гъайып этер.