3 Энди олар: «Биз РАББИден къоркъмагъанымыз ичюн, бизде энди падиша ёкъ. Падишамыз олса да, о, бизге не япып олур эди?» – дейджеклер.
Ехуданынъ къолундан акимиет таягъы тюшмез, аякъларынынъ янындан акимдарнынъ таягъы кетмез. Сонъ Шило келеджек, ве халкълар онъа боюн эгеджеклер.
Уззия Ехудада 39-ынджы йыл падишалыкъ эткенде, Явеш огълу Шаллум падиша олды ве бир ай девамында Самарие шеэринде падишалыкъ этти.
Йигит озь ёлуны насыл этип темиз сакълар? Сенинъ Сёзюнъни тутса, бойле олур.
Я РАББИ, Аллам, манъа бакъып, джевап бер, меним козьлериме ярыкъ бер, олюм юкъусына батып къалмайым!
Олар айталар ки: – Ашыкъсын, истеген ишини тездже япсын, бизлер корейик! Исраиль Азизининъ ниети беджерильсин, бизлер билейик!
Эй, Бет-Эль, буюк яманлыгъынъ ичюн, башынъа да айнысы тюшеджек.
Самарие шеэри падишасынен берабер, сув устюндеки копюк киби, гъайып оладжакъ.
Олар Мысыр мемлекетине къайтмайджакъ, лякин, Менден юзь чевиргенлери ичюн, оларнынъ падишасы Ашшур оладжакъ.
Энди сенинъ падишанъ къаерде? О, эписи шеэрлеринъде яшагъанларны къуртарсын! Сенинъ ёлбашчыларынъ да не ерде? Сен озюнъ: «Бизге падиша ве башлыкъларны бер», – деп, оларны Менден истединъ.
Мен ачувланып, санъа бир падиша бердим, ве гъазапланып, оны сенден алып ташладым.
Исраиллилер чокъ вакъыт ичинде падишасыз, ёлбашчысыз яшайджакъ. Оларнынъ не къурбанлары, не къурбан ери, не эфод, не эв путлары оладжакъ.
Не ичюн сен о къадар къычырып агълайсынъ? Сенинъ падишанъ ёкъмы? Не ичюн догъураяткъан къадын киби къычырасынъ? Сенинъ меслеатчынъ гъайып олдымы?
– Ёкъ эт Оны, ёкъ эт! Хачкъа мыхла! – деп къычырды олар. – Сизинъ Падишанъызны хачкъа мыхлайыммы? – деп сорады Пилат. – Императордан башкъа падишамыз ёкъ, – деди баш руханийлер.
Эгер де яманлыкъ этеджек олсанъыз, озюнъиз де, падишанъыз да гъайып оладжакъ, – деди.