11 Диварларнынъ ташлары къычыраджакъ, агъач керишлер оларгъа джевапланаджакъ:
Сонъ РАББИ: – Не яптынъ сен? Къардашынъ къанынынъ сеси Манъа топракътан къыямет къопара.
Эй, Сион къызынынъ диварлары, Раббиге юректен ялварынъыз; дерья киби, гедже-куньдюз козьяш тёкюнъиз; раатлыкъ бильменъиз, козьлеринъ козьяштан къурумасын.
О исе оларгъа джевап берип: – Сизге айтам: эгер оларнынъ сеслери кесильсе, ташлар къычыраджакълар! – деди.
эм де янъы васиетни алып кетирген Исагъа ве Онынъ септирильген къанына кельдинъиз. Шу къан Хабильнинъ къанындан даа яхшы шейлерни илян эте.
– Мына, – деди Ехошуа халкъкъа, – бу таш бизге шаат олсун, чюнки о, РАББИнинъ бугунь сизге айткъан эписи сёзлерини эшитти. Алланъыздан вазгечсенъиз, о сизге къаршы шаат оладжакъ.
Олар къычырып, кучьлю сеснен бойле дедилер: – Эй, Мукъаддес ве Акъикъий Укюмдар, не ичюн бу вакъыткъадже укюм этмейсинъ, тёкюльген къанымыз ичюн дюньяда яшагъанларны джезаламайсынъ?