10 Сен чокъ халкъларны ёкъ этип, бунынънен эвинъни масхара эттинъ, озь джанынъа къаршы гуна яптынъ.
Бундан сонъ Сулейман падиша РАББИнен ант этип: – Эгер Адоньяны бойле сёзлер айткъаны ичюн сагъ къалдырсам, Алла мытлакъа бойнумны урсун, мени пек къатты джезаласын!
Мектюп кельген сонъ, олар падишанынъ етмиш огълуны алып, оларны ольдюрдилер. Башларыны сепетлерге къойдылар ве Йизреэлге Ехугъа ёлладылар.
«Биль ки, тюневин Мен керчектен Навотнынъ ве огъулларынынъ къаныны корьдим. Бу тарлада сенден акътыман алырым, – дей РАББИ». Шимди, РАББИ айткъаны киби, оны ал да, бу тарлагъа ат, – деди.
олар исе озьлерининъ къаныны тёкмек ичюн, тузакъ япалар, сакъланып, джанларыны гъайып этелер.
Падишанынъ гъазабы арсланнынъ окюрюгине ошай, оны ачувлаткъан озь джанына зарар кетире.
Мени тапмагъан исе джанына зарар кетире: менден нефретленгенлер эписи олюмни севелер!»
– Сизлер пиченнен юклюсинъиз, тобан догъураджакъсынъыз, нефесинъиз атеш олып, сизни ашап битиреджек.
РАББИ бойле дей: Бу адамны баласыз оларакъ язынъыз, омюрбилля о огъурсыз оладжакъ. Эвлятларындан ич кимсе бахыт корьмейджек, Давутнынъ тахтында отурмайджакъ, Ехудада бир даа падишалыкъ этмейджек.
Лякин Ехуданынъ падишасы Хизкия ве бутюн ехудалы оны бунынъ ичюн ольдюрдилерми? Падиша РАББИден къоркъып, Онъа ялвармадымы? Сонъ РАББИ оларны аджып, оларгъа айткъан беляны ёлламады. Бизлер исе озь джанларымызгъа буюк яманлыкъ япамыз, – дедилер.
Эткен акъсызлыкълары ичюн эм падишаны, эм эвлятларыны, эм хызметчилерини джезаларым. Оларнынъ, Ерусалимде яшагъанларнынъ ве ехудалыларнынъ башларына яман беляларны тюшюреджегим. Мен бу белялар акъкъында эвельден айта эдим, олар исе Мени динълемедилер.
Энди РАББИ, Ордуларнынъ Алласы, Исраильнинъ Алласы, бойле дей: – Не ичюн сизлер, несилинъиз кесильсин деп, джанларынъыз ичюн о къадар буюк яманлыкъ этесинъиз? Акъайларны, апайларны, балаларны ве сабийлерни Ехудадан айырып, озьлеринъизге ич бир адамны къалдырмайджакъсынъыз!
Санъа исе, Ашшур, РАББИ шуны буюра: – Энди сенинъ адынъны ташыгъан эвлятларынъ олмайджакъ, таштан ве иритильген маденден япылгъан путларны алланънынъ эвинден ёкъ этеджегим, анда санъа къабир япаджагъым, ве сен масхара оладжакъсынъ.
Урьмет ерине утанч аладжакъсынъ. Энди сен де ич, озь сюннет этильмеген аврет ерлеринъни корьсет. РАББИнинъ онъ къолундаки гъазап къадеси санъа якъынлашаджакъ, масхаралыкъ сенинъ урьметинъни къаплайджакъ.
шу гунакярларнынъ олюминен азиз этильдилер. Оларны япракъ-япракъ эзип дёгсюнлер ве къурбан ерини къапласынлар. Олар РАББИнинъ огюне кетирильдилер ве азиз олдылар. Олар Исраиль огъуллары ичюн бир бельги олсун.
Бутюн халкъ бунъа джевап берип: – Онынъ къаны бизим ве балаларымызнынъ башында олсун! – деди.