3 «Шу Эвни эвельки шуретинде корьгенлер аранъызда къалдымы? Онынъ шимдики алыны коресизми? Бу Эв козюнъизде ич бир шей киби корюнмейми?»
Давут: – Огълум Сулейман даа яш ве теджрибесиздир. РАББИге къуруладжакъ эв исе бутюн мемлекетлер козюнде буюк, гузель ве белли олмакъ керек. Шунынъ ичюн мен эр шейни азырламакъ кереким, – деди. Бойлеликнен, Давут ольгенине къадар пек чокъ шей азырлады.
Олар РАББИге макътавларнен ве шукюрлернен йырлап башладылар: «О, хайырлыдыр! Онынъ Исраильге севгиси даимийдир!» Бутюн халкъ да, Сарайгъа темель къоюлгъаны ичюн, РАББИни макътап, бар сесинен къычырдылар.
Лякин чокъ руханийлер, левийлилер ве сойлар башлыкълары, эвельки Сарайны корьген къартлар, бу Эвнинъ темели къоюлгъаныны корьгенде, пек къычырып агълай эдилер. Амма чокъ адамлар къуванчнен къычыра эдилер.
Азиз шеэрлеринъ сахрагъа чевирильди, Сион бакъымсыз, Ерусалим харап олды.
Паалы ильванларынен олар гъурурландылар, олардан пис джиренч путларны яптылар. Шунынъ ичюн Мен ильванларыны олар ичюн арам япаджагъым.
– Бу сонъки Эвнинъ шан-шурети эвелькисинден буюк оладжакъ! – дей Ордуларнынъ РАББИси. – Шу ерде Мен тынчлыкъ-аманлыкъ береджегим! Бу – Ордулар РАББИсининъ сёзлери.