Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Хагъгъай 2:22 - Мукъаддес Китап

22 падишаларнынъ тахтларыны котерип атаджагъым, башкъа миллетлернинъ падишалыкъ кучюни ёкъ этеджегим, дженк арабаларыны ве арабаджыларны авдараджагъым. Атлар уруладжакъ, атлылары исе бири-бирини къылычнен ольдюреджеклер.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Хагъгъай 2:22
38 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Алла оларны чешит беляларнен ёлдан шашыраджакъ, ве бир халкъ башкъасынен ве бир шеэр башкъасынен дженклешеджек.


Олар къуванчнен къычырып ве макътав йырларыны йырлап башлагъанда, РАББИни шуретлеп, тюркюлер йырлап башлагъанда, РАББИ Ехудагъа къаршы чыкъкъан аммонлылар, моавлылар ве Сеир дагъындан олгъан халкънынъ арасына къавгъа ёллады, ве олар енъильдилер.


Аммонлылар ве моавлылар Сеир дагъында яшагъан халкъкъа къаршы котерильди ве оларны урып ве ольдюрип башладылар. Сеир халкъыны ёкъ эткен сонъ исе, бири-бирини къырдылар.


Алла халкъларнынъ Падишасы олды; Алла мукъаддес тахтына отурды!


Мен эски куньлерни, кечкен девирлерни тюшюндим.


Мен мысырлыларнынъ юреклерини таш киби этерим, ве олар исраиллилернинъ артларындан кетерлер. Мен фыравунгъа ве онынъ бутюн ордусына, арабаларына ве атлыларына япаджакъ ишимде шуретимни косьтеририм.


Сув арткъа къайтып, исраиллилернинъ артларындан денъизге кирген бутюн фыравун ордусынынъ арабаларыны ве атлыларны къапатты. Олардан бири сагъ къалмады.


Фыравуннынъ атлары арабаларынен ве атлыларынен берабер денъизге киргенде, РАББИ оларнынъ устюне денъиз сувларыны къайтарды. Исраиллилер исе денъиз ортасындаки топракътан кечтилер.


О, фыравуннынъ арабаларыны ве онынъ ордусыны денъизге ташлады; фыравуннынъ энъ яхшы башлыкълары Къызыл денъизде богъулдылар.


– Мысырлыларгъа къаршы мысырлыларны ёллайджагъым, къардаш къардашына, дост достуна, шеэр шеэрге, падишалыкъ падишалыкъкъа къаршы дженк этеджеклер.


Санъа хызмет этмеге истемеген халкълар ве падишалыкълар гъайып оладжакъ, бойле халкълар бутюнлей ёкъ оладжакълар.


Ордулар РАББИсининъ хышымы ер юзюни атеш киби сарды, халкъ атешке аш ерине олды, агъа къардашыны аджымай.


Мен оны харап, харап, харап этерим! Къолунда суд олгъаны кельмегендже, о олмайджакъ! О заман Мен шеэрни къолуна береджегим.


Ялы боюнда яшагъан бутюн укюмдарлар тахтларындан энеджек, япынджаларыны ве ренкли урбаларыны чыкъараджакълар. Олар къалтырап-титреп ерде отураджакъ, эр дакъкъасы сескенип, сенинъ къоркъунчлы алынъа шашаджакълар.


Бутюн Меним дагъларымда Гоггъа къаршы кетмеге къылычлы аскерлерни чагъыраджагъым, – дей РАББИ-ТААЛЯ. – Эр бир кишининъ къылычы къардашына къаршы чыкъаджакъ.


Меним софрамда атларны ве арабаджыларны, чешит тюрлю къудретли аскерлерни ве арбийлерни ашап тояджакъсынъыз, – дей РАББИ-ТААЛЯ.


Айнеджиликнен ве алдавнен о, истеген эр шейни беджереджек ве озюни пек юксек тутаджакъ. Хабери олмагъан адамларны о, ёкъ этеджек ве раббилернинъ Раббисине къаршы биле чыкъаджакъ, амма озю ёкъ этиледжек, лякин адам къолундан дегиль.


Окъчу аякъ устюнде турамайджакъ, аягъы тез олгъан къачып оламайджакъ, атлы озь джаныны къуртарамайджакъ.


РАББИ бойле дей: – Шу куню атларынъны ёкъ этеджегим, дженк арабаларынъны бозаджагъым.


Мени динълемеген миллетлерни ачувланып гъазапнен джезалайджагъым.


Якъупнынъ къалгъан огъуллары халкъларнынъ арасында, чокъ миллетлернинъ арасында кийик айванларнынъ арасында арслан киби оладжакъ, къой сюрюсинде яш арслан киби оладжакъ. О, атыладжакъ, таптайджакъ ве парчалайджакъ, къуртулмагъа имкян къалдырмайджакъ.


Сенинъ къолунъ душмаларынъа къаршы котериледжек, ве бутюн душманларынъ ёкъ этиледжек.


Миллетлер буны кореджеклер ве озьлерининъ къуветинден утанаджакълар. Къолларынен агъызларыны къапатаджакъ, къулакълары сагъыр оладжакъ.


– Шунынъ ичюн энди Мени бекленъиз! – дей РАББИ. – Шу куню Мен шаат оларакъ тураджагъым. Меним къарарыма коре, халкълар топланаджакъ, падишалыкълар чагъыртыладжакъ, ве бутюн Меним гъазабым, къызгъын ачувым оларнынъ башына тюшеджек. Меним гъазабым ичюн чыкъкъан атеш бутюн ер юзюни ашайджакъ.


Олар белялар денъизинден кечеджек, ве денъизнинъ далгъалары ятышаджакъ, Нил дерьясынынъ бутюн терен ерлери къуруйджакъ. Ашшурнынъ къопайлыгъы азлашаджакъ, Мысырнынъ падишалыкъ таягъы алынаджакъ.


Олар батырлар киби олур, сокъакълардаки чамур киби, дженкте душманларыны басаджакъ. РАББИ оларнен олгъаны ичюн, дженклешеджеклер ве атлыларны масхара этеджеклер.


О куню Ерусалимге уджюм эткен эписи халкъларны къырып ташлайджагъым.


О заман РАББИ дженк вакътында япкъаны киби, чыкъаджакъ ве бу халкъларгъа къаршы дженк этеджек.


О заман о манъа бойле деди: – Бу – РАББИнинъ Зеруббавелге айткъан сёзю: «Къудретнен ве кучьнен дегиль, амма Меним Рухумнен ишинъни беджереджексинъ». Ордуларнынъ РАББИси бойле дей.


О заман Эфраимнинъ дженк арабаларыны, Ерусалимдеки атларны ёкъ этеджегим, ве дженк яйлары къырыладжакъ. О, халкъларгъа тынчлыкъ-аманлыкъ бильдиреджек. Онынъ падишалыгъы денъизден денъизге, дерьядан ер юзюнинъ уджуна къадар оладжакъ.


Халкъ халкъкъа къаршы, падишалыкъ падишалыкъкъа къаршы котериледжек. Тюрлю топракъларда ачлыкълар ве ер тепренювлери оладжакъ.


Единджи мелек боразан чалды. Кокте кучьлю сеслер янъгъырады: – Бу дюньянынъ падишалыгъы Раббимизнинъ ве Онынъ Месихининъ падишалыгъы олды. О, эбедиен падишалыкъ япаджакъ.


Учь юз аскер борулар чалгъанда, РАББИ ойле япты ки, ордудаки кишилер силяларыны бир-бирлерине къаршы догъурттылар. Оларнынъ ордусы Церера тарафкъа тап Бет-Шиттагъа къадар къачып барды. Озен янына, Таббат янындаки Авел-Мехолагъа къадар къачып кеттилер.


Биньяминнинъ Гивасындаки Шаулнынъ сакъчылары, фелестинлилернинъ анда-мында къалабалыкъ ичинде дагъылып чапкъаныны корьдилер.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ